Rozdziobią nas kruki i wrony - Stefan Żeromski - czyta Olgierd Łukaszewicz

To trzyczęściowe, krótkie opowiadanie, którego tytuł nawiązuje do tekstu "Pieśni o żołnierzu tułaczu". Pełne jest aluzji do klęski powstania styczniowego. Symptomatyczny jest opis w części trzeciej okradania zwłok przez chłopa uradowanego, że wzbogacił się na krzywdzie powstańca, zabitego wcześniej przez Moskali. Autor podejmuje problematykę społeczno-klasową, ale też pokazuje polityczno-społeczne okoliczności towarzyszące powstaniu.