Włodzimierz Przerwa-Tetmajer był jednym z czołowych przedstawicieli Młodej Polski i bratem przyrodnim poety - Kazimierza Przerwy-Tetmajera.
Malował głównie wiejskie sceny rodzajowe, a także pejzaże, polichromie kościelne.
Od 1897 roku Włodzimierz Tetmajer był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", następnie grupy Zero, a także założycielem Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. W 1892 roku Tetmajer otrzymał od grona profesorskiego Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie złoty medal dla wybitnych studentów oraz roczne stypendium do Włoch. W 1893 roku obrazy artysty wysłano wraz z innymi płótnami na Wystawę światową do Chicago, a w 1894 roku do San Francisco. Zostały wyróżnione srebrnymi medalami.
W 1897 roku Włodzimierz Tetmajer wstąpił do wiedeńskiego stowarzyszenia artystów Secesja. W 1900 roku na Wystawie światowej w Paryżu Włodzimierz Tetmajer otrzymał jeden ze srebrnych medali przyznanych polskim malarzom (m.in. Jackowi Malczewskiemu i Leonowi Wyczółkowskiemu).
Zobacz też:
***
Na "Kulturalną Jedynkę" we wtorek (26.12) o godz. 23.38 zaprasza Martyna Podolska.
ans/mgc