Jest wczesny ranek, Edwarda budzi sen nie-sen. Trauma z dzieciństwa wraca. Jego opowieść wzbudza wspomnienia u żony, Henryki. Starzy kochają się i wspierają, bo w czasie wojny przeżyli piekło – Ona w getcie, On podczas Powstania Warszawskiego.
Autorka słuchowiska podważyła powszechne przekonanie, że przedmioty są n i e m y m i świadkami historii. Powiernikami ich przeżyć uczyniła dzieci – Żydówkę i Polaka, którzy przez całe życie mieszkali na ulicy Siennej w Warszawie. To oni, śnią sny nie-sny, wspominają tamte przeżycia, zasłyszane opowieści, szeptane przez Rzeczy. Opowieści te mówią nie tylko o losie przedmiotów i ludzi, ale są metaforą postaw przyjmowanych w czasie tamtej okrutnej wojny.
W audycji radiowej „Literackie witaminy” prof. Leonard Neuger o Warszawskim Jeruzalem powiedział: (...) autorka zdaje się mówić, że to przecież nieprawda, że żyjemy na co dzień tą traumą, ale, że całe nasze życie jest „podszyte traumą”, że to wprawdzie nie jest treścią naszego życia, ale jakie by nie było to nasze życie, jest ono podszyte tą przeraźliwością, że stało się coś co nie miało się prawa stać. Ale stało się.
Wybitne kreacje aktorskie Anny Seniuk i Krzysztofa Gosztyły oraz znakomita reżyseria Konstantyna Ciciszwilego gwarantują nie tylko wzruszenie, ale i głęboką refleksję nad ludzką kondycją w sytuacjach granicznych.
Dorota Szatters „Warszawskie Jeruzalem”
Reżyseria: Konstantyn Ciciszwili
Realizacja: Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski
Kierownictwo produkcji: Mateusz Wyderka
Obsada:
Anna Seniuk, Krzysztof Gosztyła
Na słuchowisko "Warszawskie Jeruzalem" zapraszamy w czwartek (27.01) tuż po godz. 21.00.
