Wieńczysław Gliński urodził się 10 maja 1921 r. w Astrachaniu. Był aktorem teatralnym, filmowym, telewizyjnym i estradowym. Debiutował w wieku 12 lat, grając na scenie Jasia w inscenizacji baśni braci Grimm „Jaś i Małgosia”. Brał też udział w wileńskich „Dziadach” Leona Schillera. Studiował aktorstwo w Tajnym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie w latach 1939-1945. Był żołnierzem ZWZ-AK, więźniem obozów koncentracyjnych na Majdanku i w Sachsenhausen. Był aktorem teatrów warszawskich: Polskiego (1945-1958, 1960-1963), Komedii (1958-1960, 1966-1983), Narodowego (1963-1966, 1983-1990). Występował w kabaretach literackich „Stańczyk”, „Szpak”, „Dudek”. Laureat wielu nagród m.in. Srebrnego Medalu na Międzynarodowym Filmowym w Moskwie (1957), Złotej i Srebrnej Maski, nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1987). W swoim dorobku ma ponad 120 ról teatralnych i i kilkadziesiąt filmowych. Na scenie był m.in. Ludomirem w „Panu Jowialskim” (1948), Arlekinem w „Sprytnej wdówce” (1950), Gustawem w „Ślubach panieńskich” (1953), tytułowym Erykiem XIV w sztuce Strindberga (1961), Edgarem Wałporem w „Kurce wodnej” (1964), Cziczikowem w „Martwych duszach” (1968), Kleantem w „Świętoszku” (1973), Janem Kazimierzem w „Mazepie” (1976), Papkinem w „Zemście” (1984), Ryszardem Vossem w „Fizykach” (1986), Pickeringiem w „Pigmalionie” (1987), Orgonem w „Świętoszku” (1987), Doktorem Hugo w „Dożywociu” (1998), Whiterspoonem w „Arszeniku i starych koronkach” (2001).
W filmie zagrał m. in. tytułową rolę w obrazie „Sprawa pilota Maresza” (1955), był porucznikiem „Zadrą” w „Kanale” A. Wajdy (1955), Jerzym w „Kapeluszu pana Anatola” (1957), kpt. Grabińskim w filmie L. Buczkowskiego „Orzeł” (1958), reżyserem Ryszardem Kuryłło w filmie „Jutro premiera” (1962), Januszem w „Lekarstwie na miłość” (1965), Pawłem Łączyńskim w „Marysi i Napoleonie” (1966), prof. Gawrońskim w filmie „Gdzie jest trzeci król” (1966), ambasadorem Francji w „Ojcu królowej” (1979). Zagrał równie samego siebie w filmie Jacka Bławuta „Jeszcze nie wieczór” (2008). Był również reżyserem teatralnym i radiowym. Wystąpił w ponad 1500 audycjach radiowych. Z Teatrem Polskiego Radia związany od 1945 r. Wykreował wiele niezapomnianych ról w słuchowiskach m.in. „Opowieść” J. Conrada, „Ping-pong z Salomeą” J. Abramowa, „Zrzędność i przekora” A. Fredry, „Ferdydurke” W. Gombrowicza, „Potop” H. Sienkiewicza, „Kąpielisko Ostrów” P. Hullego. Za kreację Księdza w słuchowisku Roberta Trojanowskiego „Jezus we wsi” został laureatem III Krajowego Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa teatry – Sopot 2003” – w kategorii najlepsza rola drugoplanowa.
Aktor zmarł 8 lipca 2008 roku. Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
