OGON PODRÓŻNIKA:
Kangur używa ogona dla zachowania równowagi. Gdy ogon uderza o ziemię, zwierzę pochyla się do skoku, wyprężając równocześnie ogon w tył. Dzięki temu kangur skacze na odległość około siedmiu metrów, co odpowiada czterem długościom jego ciała.
UKRYTA BROŃ:
Ogon skunksa kryje niezwykle skuteczną tajemną broń. W momencie zagrożenia zwierzę unosi ogon i rozpryskuje przeraźliwie cuchnącą ciecz, pochodzącą z gruczołów ukrytych pod ogonem. Smród daje się odczuć nawet z odległości pół kilometra!
POWIEWAJĄCA FLAGA:
Kiedy stado lemurów katta wędruje po ziemi, zwierzęta trzymają swoje pręgowane, długie ogony wysoko w górze. Służy to określeniu pozycji każdego osobnika i pomaga stadu trzymać się razem.
OGONY …CHWYTNE:
Niektóre ssaki wiodące nadrzewny tryb życia mają chwytne ogony. Taki ogon może być przez nie wykorzystywany jako dodatkowa kończyna do chwytania gałęzi. Czepiaki mają tak silne ogony, że z łatwością mogą na nich zwisać całym ciężarem ciała.
POŻYTECZNE OGONY:
Wiewiórki potrafią dobrze wykorzystać swoje długie, puszyste ogony. Zasypiając na zimę owijają się nimi niczym kołdrą dla ochrony przed zimnem. A naziemna wiewiórka z pustyni Kalahari chroni się przed gorącem, trzymając wyprężony ogon nad głową niczym parasol.
