Dante jak żywy

Zrekonstruowano twarz wielkiego poety

Na podstawie zachowanej, choć niekompletnej (brak żuchwy) czaszki Dantego włoskim antropologom z Uniwersytetu w Bolonii udało się zrekonstruować twarz wielkiego poety, zmarłego w 1321 r wkrótce po zakończeniu ostatniego tomu „Boskiej komedii”.

Od 1509 r szczątki Dantego znajdowały się w Rawennie. Przy użyciu najnowocześniejszych technik stosowanych m.in. w kryminalistyce, wykorzystując gips, plastik i inne materiały zrobiono model głowy i ukazało się nam zupełnie inne oblicze, niż to znane z dawnych portretów. Przede wszystkim inny jest nos – nie tak orli, garbaty jak na ówczesnych obrazach, lecz nieco wygięty a nawet zakrzywiony jak po uderzeniu. Twarz jest łagodniejsza, bardziej „ludzka” w wyrazie a nie sroga, zacięta, jak pokazywali renesansowi artyści. Zdaniem prof. Giorgia Gruppioni, szefa zespołu badawczego – najprawdopodobniej Dante Alighieri był portretowany po śmierci, na podstawie masek pośmiertnych, ponadto autorzy sugerowali się zapewne wrażeniami z lektury umiarkowanie pogodnych dzieł pisarza. „Nowy” Dante, ma teraz na pewno prawidłowy kształt i rysy twarzy, ale już np. zmarszczki wokół oczu i ust są sugestią antropologów – oczywiście jednak również popartą wieloletnim doświadczeniem.

Elżbieta Strucka