EKOLOGIA: Śladem słoni z Borneo

Nadajniki na obrożach pomagają ratować ginące słonie

 

Azjatyckie słonie z Borneo (Elephas maximus borneensis) zostały wyodrębnione jako osobny  podgatunek w 2003 r. Są mniejsze od indyjskich kuzynów - samce dorastają najwyżej do 2,5 m wysokości, podczas gdy tamte osiągają ok. 3 m. Machają dłuższymi, prawie sięgającymi ziemi ogonami, są łagodne i spokojne. No i niestety jest ich coraz mniej. Jeszcze do niedawna szacowano ich liczbę na 1600, ale okazuje się, że trzeba mówić raczej tylko o tysiącu tych zwierząt. Ich ojczyzną i jedynym miejscem występowania są gęste lasy prowincji Sabah na Borneo. Niedawno założono kilku słoniom obroże z nadajnikami, dzięki czemu można lepiej poznać szlaki wędrówek paru stad, ponieważ w obserwacjach pomagają satelity. To wielkie udogodnienie, gdyż przedzieranie się przyrodników-tropicieli przez dziewiczą dżunglę śladem zwierząt jest bardzo trudne i nie zawsze uwieńczone powodzeniem. Obecne badania pozwolą zapewne na lepszą ochronę tych rzadkich słoni i zapobieganie ewentualnym sytuacjom konfliktowym na styku człowiek-zwierzę. Największym zagrożeniem ich egzystencji jest bowiem fragmentacja lasów tropikalnych i wykorzystanie wielu ulubionych przez nie miejsc na uprawy palmy oleistej, kauczukowców i innych roślin. W ciągu minionych 40 lat aż 40% lasów w tym rejonie zmieniono na plantacje i osiedla.

 

 

Źródło: WWF