Naukowcy z Wellcome Trust udowodnili, że to, jak postrzegamy nasze otoczenie, zależy od wielkości płatów mózgowych odpowiedzialnych za widzenie.
Już od dawna przyzwyczajeni jesteśmy do idei, że różnimy sie pod względem przeżywanych emocji i myśli. Większość z nas zakłada jednak, że to, jak widzimy rzeczywistość, jest zbliżone. Okazuje się, że nie.
Kora wzrokowa – część mózgu odpowiedzialna za przetwarzanie bodźców wzrokowych – bardzo różni się wielkością pomiędzy przedstawicielami naszego gatunku. U niektórych osób jest nawet trzykrotnie większa niż u innych. To, oczywiście, nie może pozostawać bez wpływu na rezultat widzenia.
Specjalizujący się w neuroobrazowaniu badacze z Wellcome Trust Centre for Neuroimaging w UCL (University College w Londynie) po raz pierwszy w historii pokazali, jak wielkość kory wzrokowej przekłada się na nasz sposób widzenia. Wyniki ich analiz ukazały się właśnie w Nature Neuroscience.
Doktorzy Samuel Schwarzkopf i Chen Song oraz prof. Geraint Rees pokazali zdrowym ochotnikom serię obrazków z iluzjami optycznymi. Wśród nich znajdowała się m.in. iluzja Ebbinghausa, w której obserwator mylnie ocenia wielkość dwóch identycznych okręgów, sądząc po wielkości kół, które je otaczają.
Innym złudzeniem, z którym musieli zmierzyć się uczestnicy badania, była iluzja Ponzo. Badanym pokazano dwa identyczne koła “wciśnięte” w tunel. To, które wydawało się położone “dalej”, miało być postrzegane jako większe od tego, które znajdowało sie “bliżej”.
Okazało się, że uczestnicy badania w różny sposób postrzegali przedstawiane im złudzenia. Dla niektórych iluzoryczne różnice były naprawdę ogromne, dla innych – po prostu niedostrzegalne.
Mózgi patrzących zostały zbadane rezonansem magnetycznym (fMRI), aby ocenić wielkość kory wzrokowej. Okazało się, że jej wielkość różniła sie tak bardzo, jak wyniki obserwacji. Istniała również silna korelacja pomiędzy wielkością kory, a sposobem postrzegania iluzji. Im mniejszy był ten obszar mózgu, tym silniej osoba podlegała iluzjom.
- Nasze badania to pierwsza próba pokazania, że rozmiar części mózgu może pomóc przewidzieć, jak dana będzie postrzegała swoje otoczenie – mówi dr Schwarzkopf. – Złudzenia optyczne inspirują naszą wyobraźnię, ale tak naprawdę udowadniają nam, że to, co wiedzimy, niekoniecznie jest fizycznie dokładne, ale w dużym stopniu zależy od wielkości obszaru mózgu, który mamy do dyspozycji podczas obserwacji.
(ew/PhysOrg.com)
