Uroczystość nadania tytułu odbyła się w czwartek w Collegium Maius UJ w Krakowie.
Jak powiedział w laudacji fizyk z UJ prof. Maciej A. Nowak, doktorat honoris causa UJ dla prof. Wilczka jest wyrazem uznania zarówno dla nowatorskich idei naukowych, jak i dla charakteru i autorytetu profesora.
- Profesor Frank Wilczek to nie tylko światowej sławy uczony, ale także humanista i wizjoner kształtujący oblicze filozofii przyrody na progu XXI wieku. Przyjęcie go w poczet doktorów honoris causa UJ jest dla naszej społeczności akademickiej szczególnie radosnym wydarzeniem - mówił prof. Nowak.
Prof. Wilczek podczas czwartkowego przemówienia w Collegium Maius stwierdził, że nauka ma ogólnoludzki kontekst. - Znaczenie słów "nauka", "wiedza" jest niedookreślone - powiedział fizyk. Czy szkice Leonarda da Vinci przedstawiające wymyślne projekty inżynieryjne są nauką czy sztuką - a może jedną i drugą, a może żadną z nich? - pytał.
Naukowiec zauważył też, że alternatywna definicja: "wiedza jest zastosowaniem metody naukowej" - niezupełnie jest użyteczna. - Istotą pojęcia wiedzy jest próba zrozumienia wpływu i natury zjawisk zachodzących w świecie fizycznym - stwierdził prof. Wilczek.
Senat UJ przyznał tytuł profesorowi za interdyscyplinarne badania teoretyczne materii kwantowej, a w szczególności - jak czytamy w uzasadnieniu nadania tytułu - za: odkrycie tak zwanej asymptotycznej swobody w oddziaływaniach cząstek elementarnych; za prace nad zachowaniem materii kwantowej w ekstremalnie wysokich temperaturach i przy ultrawysokich gęstościach; za zastosowanie metod kwantowych i statystycznych fizyki materii skondensowanej i teorii pola w chromodynamice kwantowej oraz za badania własności kwantowych czarnych dziur w skali kosmologicznej.
Frank Wilczek jest wybitnym amerykańskim fizykiem teoretycznym, laureatem nagrody Nobla. Urodził się w 1951 roku w Nowym Jorku jako potomek polskich i włoskich imigrantów. Studiował matematykę na Uniwersytecie w Chicago i Uniwersytecie Princeton. W Princeton uzyskał tytuł magistra matematyki i doktora fizyki, a w 1989 roku stanowisko profesora. Od 2000 roku jest profesorem w Centrum Fizyki Teoretycznej Massachusetts Institute of Technology (MIT).
W 2004 roku otrzymał nagrodę Nobla z fizyki za opisane w pracy doktorskiej w 1973 roku zjawisko swobody asymptotycznej. Wraz z nim nagrodę Nobla otrzymał David Gross oraz Hough David Politzer.
(ew/PAP)
