Niedźwiedzia przysługa

Naukowcy postanowili dowiedzieć się, czemu niedźwiedzie zawdzięczają swoją wiosenną sprawność, posiadaną pomimo kilkumiesięcznego bezruchu.

 

 

Naukowców od dłuższego czasu zadziwiał fakt, że niedźwiedzie, które budzą się ze swojego zimowego snu, są zupełnie sprawne fizycznie. Po kilkumiesięcznej drzemce, teoretycznie, ich mięśnie powinny stać się zupełnie nieużyteczne... A jednak tak się nie dzieje. Naukowcy postanowili dowiedzieć się, czemu niedźwiedzie zawdzięczają swoją wiosenną sprawność.

Jonathan Van Dyke z Medical College of Wisconsin w Milwaukee i jego współpracownicy pobrali szereg próbek tkanek tłuszczowej, mięśniowej i krwi od niedźwiedzi czarnych (amerykańskich) z Wisconsin. Badanie skupiło się zwłaszcza na mięśniu soleus (płaszczkowym), który w dużym stopniu utrzymuje ciężar człowieka i niedźwiedzi, kiedy stoją. „Soleus wykazuje tendencje do atrofii, kiedy ludzie go nie używają” – powiedział Van Dyke. Właśnie zanikanie masy tego mięśnia jest wielkim problemem powracających na Ziemię astronautów. Jak pokazują badania, mięsień płaszczkowy osób, które spędziły 6 miesięcy na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, stracił aż 20 procent swojej masy! Zrozumienie procesów, które zachodzą w mięśniach niedźwiedzi, mogłoby zatem pomóc ludziom.

Badaniu poddano 10 niedźwiedzi podczas całego roku kalendarzowego. Wymagało to od zespołu badawczego zatrudnienia całej grupy weterynarzy. Okazało się, że niedźwiedzie mięśnie posiadają tę samą masę, kiedy niedźwiedzi hibernują, jak i latem - wtedy, kiedy prowadzą aktywny tryb życia. Mięśnie te mają też tyle samo włókien wolnokurczących i szybkokurczących się, co wyraźnie odróżnia je od ludzi. Proporcja tych włókien u człowieka jest zmienna - w zależności od aktywności trybu życia zwiększa się lub zmniejsza ilość włókien szybkokurczących się (białych). Najwięcej takich włókien posiadają atleci, a najmniej ludzie, który mało się ruszają.

Badacze próbują teraz wynaleźć związki, który są odpowiedzialne za powstrzymywanie zanikania włókien szybkokurczących się w mięśniach hibernujących niedźwiedzi. Jeśli uda się go znaleźć, będzie mógł okazać się użyteczny nie tylko dla astronautów, ale i osób obłożnie chorych lub unieruchomionych w inny sposób.

Wyniki badań nad procesami, zachodzącymi w niedźwiedzich mięśniach, zostały opublikowane kilka dni temu na zjeździe American Physiological Society.

Filip Wyrozumski