Odkryto trzy najmniejsze planety

Ostatnia aktualizacja: 16.01.2012 17:45

Naukowcy, korzystający z kosmicznego teleskopu Kepler, odkryli trzy najmniejsze planety spośród znanych na orbitach wokół innych gwiazd - poinformowała NASA. Mają one promienie mniejsze niż Ziemia.

Planety okrążają gwiazdę oznaczoną jako KOI-961 i mają promienie 0,78, 0,73 oraz 0,57 promienia Ziemi. Najmniejsza z nich odpowiada mniej więcej rozmiarowi Marsa.

Kepler poszukuje planet pozasłonecznych nieustannie monitorując 150 tysięcy gwiazd. Naukowcy czekają na niewielkie osłabienia blasku gwiazd spowodowane przejściem planet przed gwiazdami. Aby potwierdzić istnienie takiej potencjalnej planety potrzeba obserwacji co najmniej trzech tranzytów oraz dodatkowych obserwacji za pomocą teleskopów naziemnych.

Najnowsze odkrycie trzech planet w układzie KOI-961 zostało dokonane przez zespół z Kalifornijskiego Instytutu Technologicznego w Pasadenie, kierowany przez Johna Johnsona. Zespół wykorzystał dane misji Kepler oraz wykonał obserwacje w Obserwatorium Palomarskim oraz w Obserwatorium Kecka.

Odkrycie to dopiero początek. Nowych planet można spodziewać się w najbliższych latach. „Astronomowie dopiero zaczynają potwierdzać tysiące kandydatek na planety znalezionych przez misję Kepler” mówi Doug Hudgins, naukowiec projektu Kepler z NASA. Niedawno, w grudniu 2011 roku, ogłoszono odkrycie planety Kepler-22b o masie 2,4 masy Ziemi, o orbicie położonej w strefie nadającej się do zamieszkania (definiowanej jako obszar, w którym na powierzchni planety może występować woda w stanie ciekłym).

Planety okrążają gwiazdę oznaczoną jako KOI-961 i mają promienie 0,78, 0,73 oraz 0,57 promienia Ziemi. Najmniejsza z nich odpowiada mniej więcej rozmiarowi Marsa.

Wszystkie trzy planety są prawdopodobnie skaliste, ale ich orbity przebiegają zbyt blisko gwiazdy, aby na nich powierzchniach mogła występować woda w stanie ciekłym. Okres orbitalny planet jest mniejszy niż 2 dni. Z kolei sama gwiazda to czerwony karzeł o średnicy jednej szóstej rozmiaru Słońca, czyli zaledwie 70 procent większa od Jowisza.
Kepler poszukuje planet pozasłonecznych nieustannie monitorując 150 tysięcy gwiazd. Naukowcy czekają na niewielkie osłabienia blasku gwiazd spowodowane przejściem planet przed gwiazdami. Aby potwierdzić istnienie takiej potencjalnej planety potrzeba obserwacji co najmniej trzech tranzytów oraz dodatkowych obserwacji za pomocą teleskopów naziemnych.

Odkrycie to dopiero początek. Nowych planet można spodziewać się w najbliższych latach. - Astronomowie dopiero zaczynają potwierdzać tysiące kandydatek na planety znalezionych przez misję Kepler - mówi Doug Hudgins, naukowiec projektu Kepler z NASA. Niedawno, w grudniu 2011 roku, ogłoszono odkrycie planety Kepler-22b o masie 2,4 masy Ziemi, o orbicie położonej w strefie nadającej się do zamieszkania (definiowanej jako obszar, w którym na powierzchni planety może występować woda w stanie ciekłym).

(ew/pap)

Zobacz więcej na temat: NASA słońce

Czytaj także

Coraz więcej diamentowych planet

Ostatnia aktualizacja: 08.12.2011 23:00

O kilku już informowaliśmy. Okazuje się, że mogą być częstym zjawiskiem w naszej Galaktyce.

Niektóre planety krążące wokół gwiazd w naszej galaktyce mogą składać się nawet w 50 proc. z diamentu - uważają amerykańscy naukowcy z Uniwersytetu Stanowego Ohio, którzy zaprezentowali swoje wnioski na zjeździe Amerykańskiej Unii Geofizycznej w San Francisco.

Choć perspektywa odwiedzenia takiej planety może wydawać się kusząca, naukowcy pozbawiają złudzeń - są to prawdopodobnie miejsca bardzo zimne i ciemne, niestwarzające warunków do życia.

Diament bardzo dobrze przewodzi ciepło, więc wnętrze tych planet prawdopodobnie szybko ostygło. Bez silnego źródła ciepła w jądrze, takiego jak ma Ziemia, diamentowa planeta nie posiada energii geotermicznej, a co za tym idzie jest pozbawiona tektoniki płyt, pola magnetycznego i atmosfery, czyli czynników, które stwarzają warunki do istnienia na niej życia - tłumaczy kierująca badaniami Wendy Panero.

By zbadać, w jaki sposób diamenty tworzą się we wnętrzu planet, naukowcy stworzyli komputerową symulację przedstawiającą powstawanie minerałów w planetach, które dysponują większymi zasobami węgla niż Ziemia.
Ich obserwacje wskazują na to, że planety węglowe o masie 15-krotnie większej niż Ziemia, nazywane przez naukowców super-Ziemiami, mogą składać się nawet w 50 procentach z diamentu, który tworzy ich jądro i płaszcz.

(ew/pap)

Zobacz więcej na temat: astronomia san

Czytaj także

Tak podobnej jeszcze nie było. Astronomowie dostrzegli bliźniaczkę Ziemi

Ostatnia aktualizacja: 21.12.2011 23:59

Dwie nowo odkryte planety krążą w jednym układzie. Co więcej – krążą wokół gwiazdy podobnej do Słońca. W przeszłości mogły panować tam ziemskie warunki – mówią astronomowie.

Astronomowie dostrzegli planety wielkości Ziemi

Co więcej – krążą wokół gwiazdy podobnej do Słońca. W przeszłości mogły panować tam ziemskie warunki – mówią astronomowie.

Jak mówi kierujący badaniami dr Francois Fressin z Harvard-Smithsonian Centre for Astrophysics, planety Kepler 20f i Kepler 20e i ich wspólna gwiazda Kepler 20 to jeden z najważniejszych odkrytych układów. Donosi o nim najnowsze „Nature”. - To nowa era, w której będziemy poznawać wiele planet podobnych do naszej – mówi.

Dlaczego życie mogło tam istnieć w przeszłości? Obecnie krążą zbyt blisko gwiazdy i są zbyt gorące. Kiedyś jednak zapewne znajdowały się dalej – na tyle daleko, aby utrzymać wodę w stanie ciekłym, co jest warunkiem rozwoju życia. - Wiemy, że zbliżyły się do swojego słońca – mówi Fressin. - Większa z nich mogła być kiedy ziemską bliźniaczką i mogły tam panować ziemskie temperatury.

Co równie ważne, obie planety są skaliste, mają także zapewne żelazne jądra. Kepler 20f ma niemal identyczne rozmiary, jak Ziemia., natomiast Kepler 20e jest nieco mniejsza. Ponieważ krążą bliżej gwiazdy, okresy ich obiegu są dużo krótsze – rok na 20e trwa sześć dni, na 20f – 20 dni.

Odkrycie jest bardzo ważne z dwóch względów. Jeszcze do niedawna ie potrafiliśmy wykrywać planet typu ziemskiego, potem – tak, ale tylko nieco większe od Ziemi. Wszystkie odkryte dotąd planety skaliste był większe od Ziemi. Teraz okazało się, że bliźniaczki Ziemi naprawdę istnieją, a teleskop Kepler jest zdolny je wychwycić.

To kolejne ważne odkrycie grupy dra Fressin. Ostatnio namierzyli oni planetę w w tzw. strefie Goldilocka. To obszar, w którym planeta jest w stanie utrzymać wodę w stanie płynnym (więcej>>>). Ale dr Fressin uważa, że najnowsze odkrycie jest dużo ważniejsze,

Jak mówi kierujący badaniami dr Francois Fressin z Harvard-Smithsonian Centre for Astrophysics, planety Kepler 20f i Kepler 20e i ich wspólna gwiazda Kepler 20 to jeden z najważniejszych odkrytych dotąd układów. Donosi o nim najnowszy "Nature". - To nowa era, w której będziemy poznawać wiele planet podobnych do naszej – mówi dr Fressin.

Dlaczego życie mogło tam istnieć, ale w przeszłości? Obecnie krążą zbyt blisko gwiazdy i są zbyt gorące. Kiedyś jednak zapewne znajdowały się dalej – na tyle daleko, aby utrzymać wodę w stanie ciekłym, co jest warunkiem rozwoju życia. - Wiemy, że zbliżyły się do swojego słońca – mówi Fressin. - Większa z nich mogła być kiedy ziemską bliźniaczką i mogły tam panować ziemskie temperatury.

Co równie ważne, obie planety są skaliste, mają także zapewne żelazne jądra. Kepler 20f ma niemal identyczne rozmiary, jak Ziemia, natomiast Kepler 20e jest nieco mniejsza. Ponieważ krążą bliżej gwiazdy, okresy ich obiegu są dużo krótsze – rok na 20e trwa sześć dni, na 20f – 20 dni.

Odkrycie jest bardzo ważne z dwóch względów. Jeszcze do niedawna nie potrafiliśmy wykrywać planet typu ziemskiego, potem – tak, ale tylko większe od Ziemi. Wszystkie odkryte dotąd planety skaliste był większe od naszego globu. Teraz okazało się, że bliźniaczki Ziemi naprawdę istnieją, a teleskop Kepler jest zdolny je wychwycić.

To kolejne ważne odkrycie grupy dra Fressina. Ostatnio namierzyli oni planetę w tzw. strefie Goldilocka. To obszar, w którym planeta jest w stanie utrzymać wodę w stanie płynnym (więcej>>>). Kepler 22b, bo o niej mowa, jest jednak ponad dwa razy większa od Ziemi, więc nie jest naszym klonem.

Dr Fressin uważa, że najnowsze odkrycie jest dużo ważniejsze. To ostatni krok do znalezienia astronomicznego Graala: planety identycznej wielkości jak Ziemia i w równie korzystnej odległości od swojej gwiazdy.

(ew/BBC/Nature)

Zobacz więcej na temat: BBC słońce

Czytaj także

Polscy internauci odkryli egzoplanety

Ostatnia aktualizacja: 11.01.2012 13:20

Internauci mogą pomagać astronomom w wyłapywaniu potencjalnych planet. Często są skuteczniejsi niż procedury NASA. Właśnie pomogli w odkryciu dwóch nowych kandydatek.

Należące do NASA kosmiczne obserwatorium Kepler ma dwie nowe kandydatki na planety pozasłoneczne.

Ocenia się, że pierwszy z obiektów ma promień cztery razy większy od Ziemi i obiega swoją gwiazdę - KIC 4552729 – w ciągu 97,5 dni. Dr Chris Lintott z Citizen Science Alliance (CSA) – konsorcjum rozwijającego „Planet Hunters” – zapewnił na blogu projektu, że szansa na uznanie tego ciała za oficjalną kandydatkę na planetę to aż 95 procent.

Drugi obiekt jest 3,3 razy większy od Ziemi i obiega swoją gwiazdę - KIC 10005758 – w ciągu 284 dni. Astronomowie pracujący z danymi z Keplera znaleźli wokół tej gwiazd także inną, większą planetę, której okres orbitalny wynosi 132 dni.

Współodkrywcami tych ciał są polscy internauci zaangażowani w „Planet Hunters” – między innymi Ewa Tyc-Karpińska czy użytkownik „kamil”. W naszym kraju projekt znany jest jako „Odkrywcy planet” i dzięki zainaugurowanej pod koniec listopada ubiegłego roku polskiej wersji językowej, cieszy się duża popularnością.

Dlaczego internauci muszą pomagać?

Zadaniem Keplera jest poszukiwanie egzoplanet, w tym przede wszystkim globów przypominających Ziemię i będących w strefie sprzyjającej powstawaniu życia.

Ciała, które potencjalnie mogą być planetami, satelita znajduje poprzez obserwacje tranzytów, a lista kandydatek na egzoplanety ustalana jest po analizie uzyskanych w ten sposób danych. Pracujący w kosmosie instrument ma już na swoim koncie wiele odkryć, jednak jak się okazuje, stosowane standardowo metody wyłapywania planet nie zawsze są stuprocentowo skuteczne.

Tak stało się w przypadku dwóch opisanych wyżej ciał. Ich odkrycie ogłoszono właśnie na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego (ang. American Astronomical Society - AAS).

Obiekty te mogłyby umknąć astronomom, gdyby nie zaangażowanie użytkowników społecznościowego projektu naukowego „Planet Hunters”. Dzięki niemu, 20 lat po odkryciu pierwszych planet pozasłonecznych, także internauci mogą obecnie uczestniczyć w poszukiwaniu egzoplanet, w tym Drugiej Ziemi.

Polska astronomią stoi

Ogłoszenie przez CSA odkrycia stało się także okazją do podziękowania polskim partnerom konsorcjum – prof. Lechowi Mankiewiczowi, dyrektorowi Centrum Fizyki Teoretycznej PAN i Janowi Pomiernemu, założycielowi i wydawcy portalu Astronomia.pl. Zapewniają oni nie tylko rozwój społecznościowych projektów naukowych w Polsce, ale również pomogli opracować narzędzia, które umożliwiły otwieranie bram do tych projektów także w innych krajach.

Przeczytaj wywiad z prof. Lechem Mankiewiczem i Janem Pomiernym

(ew)

Zobacz więcej na temat: POLSKA NASA kosmos astronomia

Czytaj także

Sensacyjne ustalenia: miliardy planet w naszej galaktyce

Ostatnia aktualizacja: 12.01.2012 18:13

Statystyka nie kłamie. Badacze twierdzą, że w naszej galaktyce wiele gwiazd ma co najmniej jedną planetę, i że tych planet są miliardy. Istnieją szanse, że na niektórych mogło się rozwinąć życie.

Sensacyjne ustalenia: miliardy gwiazd w naszej galaktyce

Badacze twierdzą, że w naszej galaktyce każda gwiazda ma co najmniej jedną swoją planetę, i że tych planet jest około dziesięciu miliardów.

Metoda obserwacji soczewkowania grawitacyjnego przynosi kolejne efekty. Polega ono na tym, że światło wysyłane przez odległe gwiazdy czy planety ugina się w pobliżu innych masywnych gwiazd. To tak, jakby naukowcy mieli do dyspozycji naturalne soczewki rozsiane w różnych miejscach w kosmosie.

W wyniku 40 takich obserwacji w ostatnim czasie astronomowie odkryli kolejne planety poza słoneczne. Wyliczyli także, że W ciągu ostatnich 20 lat zaobserwowano około 700 planet poza słonecznych - kilka z nich bardzo podobnych do Ziemi.

Statystyka naszych odkryć wydaje się sugerować coś wspaniałego: planet w naszej Galaktyce może być naprawdę wiele, bo najprawdopodobniej każda gwiazda ma chociaż jedną. Wiele z nich znajduje się zapewne w strefie Goldilocks, czyli tam, gdzie warunki sprzyjają utrzymaniu się wosy w stanie płynnym i życia. Oczywiście, sprzyjające warunki nie muszą doprowadzić do rozwoju życia, przestrzegają naukowcy, ale szanse istnieją.

OStatnie lata, zwłaszcza wyniki prac Teleskopu Keplera, dostarczyły nam zaskakującej ilości planet. To prawdziwe "planetobranie"! - W ciągu sześciu lat pomiędzy 2002 i 2007 rokiem obserwowaliśmy w wielkiej rozdzielczości aż 500 gwiazd - mówi duński astronom dr Uffe Grae Jorgensen, szef Katedry Astronomii na Uniwersytecie w Kopenhadze. Na tej podstawie obliczyli statystycznie, ile gwiazd w naszej Galaktyce ma planety.

Uwaga: to 10 miliardów ze 100 miliardów giazd, które łącznie znajdują się w naszej Galaktyce. Kilka miliardów może nadawać się do zamieszkania.

Większość planet, które do tej pory odkryliśmy, to "gorące Jowisze", gazowe olbrzymy podobne do naszego Jowisza (stąd nazwa), które w dodatku orbitują bardzo blisko swojego Słońca (stąd "gorące"). Inne to spore planety skaliste, również krążące bardzo blisko gwiazdy centralnej. Tam życie raczej nie mogłoby się rozwinąć. Ale są i planety podobne do Ziemi, na ogół trochę większe, krążące odpowiednio daleko o gwiazdy. Poza tym życie mogłoby nas zaskoczyć, ewoluując w dziwnych okolicznościach. - Nie wiemy jeszcze, gdzie są te wszystkie planety, jak są duże, twarde czy miękkie. Wiemy jednak, że gdziekolwiek spojrzymy na niebo, one tam są - mówi dr Martin Dominik z Uniwersytetu w Edynburgu, który także uczestniczył w obliczeniach.

To kolejne odkrycie, obok koloru Drogi Mlecznej, zaprezentowane podczaz 219. Zjazdu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w Austin w Teksasie.

Statystyka naszych odkryć wydaje się sugerować coś wspaniałego: planet w naszej Galaktyce może być naprawdę wiele, bo najprawdopodobniej każda gwiazda ma chociaż jedną. Wiele z nich znajduje się zapewne w strefie Goldilocks, czyli tam, gdzie warunki sprzyjają utrzymaniu się wody w stanie płynnym i życia. Oczywiście, sprzyjające warunki nie muszą doprowadzić do rozwoju życia, przestrzegają naukowcy, ale szanse istnieją.

Miliardy Ziemi są gdzieś tam

Ostatnie lata, zwłaszcza wyniki prac Teleskopu Keplera, dostarczyły nam zaskakującej ilości planet. To prawdziwe "planetobranie"! - W ciągu sześciu lat pomiędzy 2002 i 2007 rokiem obserwowaliśmy w wielkiej rozdzielczości aż 500 gwiazd - mówi duński astronom dr Uffe Grae Jorgensen, szef Katedry Astronomii na Uniwersytecie w Kopenhadze. Na tej podstawie obliczyli statystycznie, ile gwiazd w naszej Galaktyce ma planety.

Uwaga: to 10 miliardów ze 100 miliardów gwiazd, które łącznie znajdują się w naszej Galaktyce. Kilka miliardów planet może nadawać się do zamieszkania.

- Nie wiemy jeszcze, gdzie są te wszystkie planety, jak są duże, twarde czy miękkie. Wiemy jednak, że gdziekolwiek spojrzymy na niebo, one tam są - mówi dr Martin Dominik z Uniwersytetu w Edynburgu, który także uczestniczył w obliczeniach.

To kolejne odkrycie, obok koloru Drogi Mlecznej, zaprezentowane podczaz 219. Zjazdu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w Austin w Teksasie.

(ew/dailymail.com)

Zobacz więcej na temat: astronomia dominika Kopenhaga kosmos słońce