Trzy zespoły astronomów użyły SPHERE, zaawansowanego instrumentu do łowów na planety na Very Large Telescope (VLT) w Obserwatorium Paranal, aby zbadać ewolucję początkujących systemów planetarnych.
Obecnie wiadomo, że planety powstają z olbrzymich dysków gazu i pyłu okrążających nowo narodzone gwiazdy, zwanych dyskami protoplanetarnymi. Dyski te mogą rozciągać się na miliardy kilometrów. Z upływem czasu cząstki w dyskach protoplanetarnych zderzają się ze sobą, łączą się i w końcu tworzą ciała o rozmiarach planetarnych.
Dokładniejsze szczegóły ewolucji tego typu dysków pozostają tajemnicą.
Dysk wokół młodej gwiazdy RX J1615 Fot. ESO
Oddziaływanie pomiędzy dyskami protoplanetarnymi i rosnącymi planetami może kształtować dyski w różne formy: olbrzymie pierścienie, ramiona spiralne albo zacienione pustki. Ta kwestia nie została jeszcze przebadana. W poznaniu tajemnic tych oddziaływań ma pomóc SPHERE.
Instrument został już wykorzystany m.in. w badaniach gwiazdy HD135344B prowadzonych przez grupę astronomów, którą kierował Tomas Stolker z Anton Pannekoek Institute for Astronomy (Holandia).
Mimo iż gwiazda ta została dobrze zbadana w przeszłości, SPHERE pozwolił naukowcom zobaczyć dysk protoplanetarny bardziej szczegółowo niż do tej pory. Duża centralna pustka i dwie wyraźne struktury podobne do ramion spiralnych są uważane za utworzone przez jedną lub kilka masywnych protoplanet, które staną się kedyś światami takimi jak Jowisz.
Dysk wokół gwiazdy HD 97048 Fot. ESO
Na dodatek zaobserwowano cztery ciemne pasma, zapewne cienie rzucane przez ruch materii w dysku HD135344B. Jedno z pasm w sposób zauważalny zmieniło się w ciągu miesięcy obserwacji. To rzadki przypadek obserwowania ewolucji planetarnej w czasie rzeczywistym, sugerujący, że zmiany zachodzą w wewnętrznych rejonach dysku.
Te badania udowadniają, że złożoność i zmienność środowiska dysków otaczających młode gwiazdy ciągle może dostarczać nowych, zaskakujących odkryć. Budując zasób wiedzy na temat dysków protoplanetarnych, zespoły naukowców zbliżają się do zrozumienia w jaki sposób planety kształtują dyski, z których powstają - a tym samym poznania samego procesu powstawania planet.
Dysk wokół gwiazdy HD 135344B Fot. ESO
***
Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) jest międzyrządową organizacją astronomiczną. Wspiera je 16 krajów: Austria, Belgia, Brazylia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania oraz Włochy.
ESO prowadzi programy dotyczące projektowania, konstrukcji i użytkowania silnych naziemnych instrumentów obserwacyjnych, pozwalając astronomom na dokonywanie odkryć naukowych.
ESO zarządza trzema obserwatoriami w Chile: La Silla, Paranal i Chajnantor. W Paranal posiada teleskop VLT (Very Large Telescope - Bardzo Duży Teleskop), najbardziej zaawansowane na świecie astronomiczne obserwatorium w świetle widzialnym oraz dwa teleskopy do przeglądów.
VISTA pracuje w podczerwieni i jest największym na świecie instrumentem do przeglądów nieba, natomiast VLT Survey Telescope to największy teleskop dedykowany przeglądom nieba wyłącznie w zakresie widzialnym.
Na Cerro Armazones, niedaleko Paranal, ESO buduje 39-metrowy teleskop E-ELT (European Extremely Large Telescope - Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski), który stanie się "największym okiem świata na niebo".
ESO, kk
