Przez kilka lat pracowała w Polskim Radiu, a przez kilkanaście - w redakcji rozrywki TVP.
Monologi i skecze Grodzieńskiej i jej męża Jerzego Jurandota odgrywali między innymi: Hanka Bielicka, Adolf Dymsza, Kalina Jędrusik, Bogumił Kobiela i Irena Kwiatkowska.
W 90. rocznicę urodzin powiedziała, że z Polskim Radiem jest szczególnie związana.
Podczas obchodów 80-lecia Polskiego Radia, Stefania Grodzieńska z żartem wspominała przyznanie jej przez Polskie Radio najwyższego wyróżnienia - "Diamentowego Mikrofonu".
Grodzieńska, nazywana "Pierwszą Damą Polskiego Humoru", napisała kilkanaście zbiorów felietonów, które ukazywały się w "Przekroju" i "Szpilkach". Pisała również książki biograficzne, wspomnienia o Fryderyku Jarosym "Urodził go Niebieski Ptak" i autobiografie "Już nic nie muszę", "Kawałki żeńskie, męskie i nijakie" i "Nie ma z czego się śmiać". Napisała także powieść "Wspomnienia chałturzystki".
Do najbardziej znanych tekstów Grodzieńskiej należą między innymi skecze z cyklu "Mąż i żona", w radiowej interpretacji Magdaleny Zawadzkiej i Wiktora Zborowskiego.
"Nigdy na nic nie narzekała"
Artur Andrus z radiowej Trójki wspomina ją jako osobę spełnioną artystycznie. W rozmowie z IAR Artur Andrus przypomina, że Stefania Grodzieńska działała na wielu polach. Była tancerką, autorką tekstów, aktorką, występowała w radiu, telewizji i na estradzie. Artur Andrus mówi, że wiele osób czułoby się spełnionych wykonując tylko jedną z tych czynności.
Jak wspomina Artur Andrus, mimo podeszłego wieku Stefania Grodzieńska nigdy na nic nie narzekała. Zawsze z uśmiechem witała wszystkich, którzy ją odwiedzali. Jeszcze do niedawna jeździła na spotkania autorskie z publicznością.
Stefania Grodzieńska urodziła się 2 września 1914 roku w Łodzi. Jako dziecko mieszkała w Moskwie, potem wyjechała wraz z rodziną do Berlina. Tam uczęszczała tam do szkoły baletowej. Tańca uczyła się także w Łodzi. Karierę tancerki rozpoczęła w słynnym kabarecie "Qui pro Quo". Później związała się z Teatrem Syrena.
Do Warszawy przeniosła się w 1933 roku, występowała w teatrzyku Cyganeria, następnie na deskach Teatru Kameralnego, w końcu Fryderyk Jarosy zaangażował ją do zespołu Cyrulika Warszawskiego. Podczas pracy nad programem "Słońce" w Cyruliku w 1937 roku Grodzieńska poznała satyryka i komediopisarza Jerzego Jurandota - swojego przyszłego męża.
Po wojnie została pierwszą po wojnie spikerką Polskiego Radia w Lublinie. Krótko potem Jurandotowie zamieszkali w Łodzi, gdzie Grodzieńska występowała w Teatrze Syrena, z którym potem przeniosła się do Warszawy. Zaczęła wtedy także pisywać felietony do "Szpilek" oraz monologi i skecze.
kg,Informacyjna Agencja Radiowa (IAR)
