Doktor nauk politycznych. Pisarka, reportażystka i publicystka, a także wieloletnia menedżer mediów.
W 1986 r. ukończyła studia magisterskie na Politechnice Warszawskiej, a w 1988 dziennikarskie studia podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim. W 1990 r. była stypendystką Agencji Reuters w Londynie. Następnie zajęła się pisaniem reportaży. Opublikowała m.in. książki pt. „Matka Hłaski”, „Pajęczyna. Syndrom bezpieki”, „Kąkolewski bez litości”, „Miłosne gry Marka Hłaski”. W 1997 r. opublikowała książkę pt. „Czterdzieści twardych” poświęconą Polakom ratującym Żydów w czasie II wojny światowej, za którą Kongres Polonii Australijskiej odznaczył Barbarę Stanisławczyk Medalem im. Jana Strzeleckiego, a Polski Oddział Stowarzyszenia Sprawiedliwych wśród Narodów Świata przyznał jej legitymację Honorowego Członka i Jubileuszowy Krzyż Zasługi.
Jednocześnie pracowała w czasopismach, były to m.in. „Tygodnik Solidarność”, „Po prostu”, „Pani”, „Kobieta i Życie”, „Twój Styl”. Była redaktor naczelną miesięcznika „Pani” oraz „Sukces”.
Wykładała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Collegium Civitas.
W późniejszym okresie skupiła się na tematach historyczno-cywilizacyjnych, publikując m.in. książki „Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska” oraz „Kto się boi prawdy? Walka z cywilizacją chrześcijańską w Polsce”. Zasiadała we władzach Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W 2016 r. została Prezesem Zarządu - Redaktorem Naczelnym Polskiego Radia S.A. z misją zreformowania mediów publicznych zarówno pod względem zwiększenia pluralizmu treści, jak i unowocześnienia technologicznego oraz restrukturyzacji spółki.
