Biały Jan

Pułkownik, ps. Kadłub. Urodził się 16 czerwca 1897 w Krakowie. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. W 1939 roku dowódca II dywizjonu bombowego lekkiego w Brygadzie Bombowej. Internowany w Rumunii, przedostał sie do Wojska Polskiego we Francji. W Wielkiej Brytanii pierwszy dowódca 304. dywizjonu bombowego, następnie oficer łącznikowy przy brytyjskim dowództwie grup szkoleniowych. Nadal latał ochotniczo. Przeszkolony do zadań lotnictwa w konspiracji. Zaprzysiężony 5 listopada 1943.

Skok 27/28 kwietnia 1944. Przydział do Wydziału Lotnictwa Oddziału III Komendy Głównej AK jako szef służb lotniczych. Krótko przed Powstaniem Warszawskim przeniesiony do Okręgu AK Warszawa na stanowisko dowódcy "Bazy Lotniczej Okęcie". Od października 1944 roku zastępca szefa Wydziału Lotnictwa KG AK. Od 1945 roku arsztowany przez NKWD, po zwolnieniu z więzienia przedostał się przez "zieloną granicę" na Zachód. Do Polski wrócił pod koniec lat 40. W październiku 1952 aresztowany przez UB, wypuszczony z więzienia w marcu 1953. Zmarł 2 października 1984 w Bytomiu.