Krajewski Henryk

Podpułkownik, ps. Wicher, Eryk, Bąk, Trzaska, Leśny. Urodzony 7 lipca 1898 w Waśniewie, powiat mławski. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W 1939 roku w 4. Dywizji Piechoty, potem internowany na Węgrzech. We Francji dowódca III batalionu 8 pułku piechoty w 3. Dywizji Piechoty. W Wielkiej Brytanii w 4. Brygadzie Kadrowej Strzelców i 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 29 października 1941.

Skok 6/7 stycznia 1942. Przydział do Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej jako zastępca szefa Związku Odwetu. Od jesieni 1942 roku w organizowanym Kedywie KG Armii Krajowej, szef oddziału IV - Wyszkolenia Dywersyjnego, od września 1943 roku kierownik Centrali Zaopatrzenia Terenu. Od maja 1944 roku komendant Okręgu AK Brześć i dowódca 30. Dywizji Piechoty AK. 11 grudnia aresztowany przez UB za przynależność do AK, uwolniony przez oddział partyzancki "Orlika". Prześladowany przez UB pomimo ujawnienia. Zmarł 16 grudnia 1989.