Scheller-Czarny Edwin Mikołaj

Podporucznik, ps. Fordon, Łoże. Urodzony 6 grudnia 1919 w Zaniemyślu. W 1939 roku w Przysposobieniu Wojskowym - udział w akcji przeciwko niemieckim dywersantom w Bydgoszczy, potem ochotnik 62. pułku piechoty. Ranny, niewola niemiecka i ucieczka, następnie Węgry. We Francji w 2. Dywizji Strzelców Pieszych i Szkole Podchorążych. W Wielkiej Brytanii w 1. Brygadzie Strzelców i ukończenie podchorążówki. Przeszkolony w wywiadzie. Zaprzysiężony 29 grudnia 1942.

Skok 13/14 marca 1943. Przydział do wywiadu ofensywnego Oddziału II Komendy Głównej AK jako oficer referatu "Centralnego i Kolejowego" - początkowo oficer do zleceń w sekcji warszawskiej, następnie zastępca kierownika ekspozytury lubelskiej. 15 lutego 1944 aresztowany przez Gestapo w Lublinie, po trzech miesiącach wydobyty z więzienia. W kwietniu 1945 roku powrócił do Poznania, nawiązał kontakt z szefem Wydziału Specjalnego Komendy Okręgu Bydgoskiego Delegatury Sił Zbrojnych. Na jego rozkaz przeniósł się do Bydgoszczy i tam zorganizował grupę dywersyjno-rozpoznawczą. 27 września 1945, wraz z żoną, aresztowany. W toku śledztwa nie przyznał się do działalności w ramach DSZ, a jedynie do przynależności do struktur AK. 30 września zwolniony z braku dowodów. 17 listopada 1945 roku ponownie aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w Bydgoszczy. Zwolniony 7 czerwca 1946 roku. Szykanowany przez UB, nie mógł znaleźć stałej pracy. Zmarł 1 lutego 1999 w Szczecinie.