Urodził się 28 lutego 1960 roku w Gdańsku. Zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach 16 stycznia 1980 roku.
W 1978 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Samochodową w Gdańsku, potem zaczął się uczyć w Wieczorowym Technikum Samochodowym.
Od września 1978 roku pracował jako mechanik samochodowy w Przedsiębiorstwie Produkcji i Montażu Urządzeń Elektrycznych Budownictwa Elektromontaż w Gdańsku. W 1979 roku zaangażował się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża w grupie Lecha Wałęsy. Był kolporterem prasy niezależnej (m.in. "Robotnika", "Biuletynu Informacyjnego" KSS KOR) i ulotek, a w 1979 roku współorganizował nielegalne wówczas obchody, upamiętniające masakrę robotników na Wybrzeżu w grudniu 1970 roku. W imieniu WZZ złożył wieniec pod bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej.
16 stycznia 1980 roku zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Jego okaleczone zwłoki wyłowiono z Kanału Na Stępce 17 marca 1980 roku. Wcześniej wielokrotnie był prześladowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Pogrzeb Tadeusza Szczepańskiego zamienił się w opozycyjną manifestację. Okoliczności śmierci pozostają niewyjaśnione, poszlaki wiążą ją z wcześniejszym szykanowaniem go przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. W 1989 roku sprawę podjął prokurator Leszek Lackorzyński we współpracy z Komisją Jana Rokity, śledztwo nie przyniosło nowych ustaleń.
W 2009 roku został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Biogram w oparciu o informacje znajdujące się w internetowej Encyklopedii Solidarności.