Wolne Związki Zawodowe

Bogdan Lis

Ostatnia aktualizacja: 21.01.2018 09:00
Lis
Bogdan Lis, Gdańsk 2011
Bogdan Lis, Gdańsk 2011Foto: PAP/Adam Warżawa

Urodził się 10 listopada 1952 roku w Gdańsku. W 1970 roku ukończył Szkołę Mechanizatorów Przeładunku przy Zarządzie Portu Gdańsk. Przez rok pracował jako mechanik i operator sprzętu zmechanizowanego w Zarządzie Portu Gdańsk, a w latach 1972-1981 jako nastawiacz obrabiarek w Zakładach Okrętowych Urządzeń Elektrycznych i Automatyki Elmor w Gdańsku.

Uczestniczył w robotniczych protestach w grudniu 1970 roku, brutalnie spacyfikowanych przez władze PRL. W latach 1974-1980 należał do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, a od 1975 do 1981 roku był w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W 1978 roku włączył się w prace Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Organizował wraz z Andrzejem Gwiazdą działalność WZZ Wybrzeża, m.in. kolportował niezależną prasę. W marcu 1980 roku został wiceprzewodniczącym Rady Zakładowej WZZ.

W sierpniu 1980 roku współorganizował strajk w Elmorze oraz został przewodniczącym Komitetu Strajkowego. Uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina i formułowaniu 21 postulatów. Był sygnatariuszem porozumień sierpniowych. Od września 1980 roku był w Solidarności, wiceprzewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność" Gdańsk, w lipcu 1981 roku został członkiem Prezydium Zarządu Regionu, delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów oraz członkiem Komisji Krajowej Solidarności.

Nie został aresztowany po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku. Ukrywał się, a władze wystawiły za nim list gończy. Zwolniony z pracy w Elmorze (do której wrócił w 1989 roku). Wielokrotnie aresztowany za swoją działalność, m.in. za jawne spotkanie działaczy "S" z Lechem Wałęsą w Gdańsku 13 lutego 1985 roku został aresztowany i skazany na 2,5 roku więzienia.

Od grudnia 1988 roku należał do Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym "S" Lechu Wałęsie. W 1989 roku uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych. W latach 1989-1991 senator RP z listy KO "S", wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych. Później prowadził własną firmę. Od 1997 roku w Unii Wolności. Później prezes Fundacji Centrum Solidarności.

W 2006 roku prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

Biogram w oparciu o publikację w "Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-89", t. 1, pod redakcją Jana Skórzyńskiego. Ośrodek KARTA, Warszawa 2000