W 2012 r. dyrygent opowiadał o swoich związkach z Dwójką i Polskim Radiem. Mówił między innymi o tym, jak pracowało mu się Lang Langiem i czym charakteryzowała się praca z NOSPR-em.
– Tak los zrządził, że byłem związany z orkiestrami radiowymi, najpierw w Krakowie, a potem w Katowicach, ale samo nagrywanie było dla mnie męczącą i ciężką pracą – wyznał Antoni Wit. – Rzadko kiedy ten rezultat bezpośrednio odsłuchiwany był całkowicie zgodny z tym, co sobie wyobrażałem. Ale będąc pracownikiem Radia nie miałem wyboru i w końcu polubiłem nagrywanie. Zaczęło się też nagrywanie płyt, których mam już w dorobku prawie 200. Ta praca sprawia mi coraz większą satysfakcję, a nawet przyjemność.
Gość Dwójki opowiadał też o swoich wspomnieniach związanych z muzyką w Radiu.
– W pamięci utkwiły mi relacje z Konkursu Chopinowskiego, a pierwszy Konkurs, którym się zainteresowałem odbył się w roku 1955. Wtedy była to impreza o ogólnopaństwowym znaczeniu. Cała Polska tym żyła. Wtedy jeszcze nie marzyłem, żeby towarzyszyć finalistom. To marzenie pojawiło się w 1965 r., kiedy studiowałem dyrygenturę w Krakowie. Cieszę, się, że doczekałem aż dwóch Konkursów Chopinowskich, podczas których towarzyszyłem finalistom.
Audycję prowadziła Agata Kwiecińska.
***
Antoni Wit - Dyrektor Naczelny i Artystyczny Filharmonii Narodowej (od stycznia 2002). Wcześniej kierował zespołami: Filharmonii Pomorskiej (1974-77), Orkiestry i Chóru Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie (1977-83), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (1983-2000), Orquesta Filarmónica de Gran Canaria (1987-92). Z krakowską orkiestrą i chórem dokonał znaczących dla muzyki polskiej nagrań, odbył liczne koncerty i tournée we Włoszech, w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii.
W historii Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia (wcześniej Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia) zapisał się jako najdłużej prowadzący zespół dyrektor naczelny i artystyczny. Odbył z nią liczne podróże zagraniczne, dokonał nagrań archiwalnych, płytowych, filmowych i telewizyjnych - rozpoczął m.in. współpracę z wytwórnią NAXOS. Pod jego kierownictwem orkiestra zyskała zaszczytny tytuł Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia.
W repertuarze koncertów i nagrań artysty poczesne miejsce znajduje muzyka polska, zarówno kompozytorów wcześniejszych, jak i żyjących. Antoni Wit dokonał wielu światowych prawykonań utworów m.in. Krzysztofa Pendereckiego (Lacrimosa, Agnus Dei), Wojciecha Kilara (dedykowanej mu September Symphony i Sinfonii de motu) oraz licznych pierwszych wykonań w Polsce.
Choć główną domeną działalności Antoniego Wita jest muzyka symfoniczna, artysta odnosił także sukcesy w dziedzinie opery: dla warszawskiego Teatru Wielkiego przygotował premiery "Cyrulika sewilskiego", "Traviaty" i "Balu maskowego", dla teatru operowego w Malmo - "Aidę" i "Konsula", premierami "Halki" dyrygował w Tokio i Trieście.
Nagrywał dla wytworni EMI, CBS, Decca, NVC Arts, Pony Canyon, Camerata Tokyo, Polskie Nagrania, DUX, CD Accord, NAXOS. Zarejestrował m. in. komplet dzieł orkiestrowych Lutosławskiego oraz wszystkie dzieła orkiestrowe i oratoryjne Karola Szymanowskiego. Projekt ten otrzymał wsparcie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wraz z New Zealand Symphony Orchestra i Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej zrealizował komplet nagrań poematów symfonicznych Karłowicza. Antoni Wit był sześciokrotnie nominowany do nagrody Grammy.
Antoni Wit prowadzi także działalność pedagogiczną - jest profesorem dyrygentury Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, a jego studenci zdobywają najwyższe laury na polskich i międzynarodowych konkursach muzycznych.
