"Sokrates tańczący" Julian Tuwim

W tomiku "Sokrates tańczący" Tuwim pokazuje skalę swoich możliwości, rozległość zainteresowań, warsztatową wirtuozerię i niesłychaną wręcz energię rozsadzającą strofy.

"Sokrates tańczący" Julian Tuwim

Foto: PR

Narodziny grupy Skamander, tuż po odzyskaniu niepodległości, były największym wydarzeniem literackim tamtego okresu. Nieznani wcześniej poeci Lechoń, Iwaszkiewicz, Słonimski, Wierzyński wdarli się niespodziewanie na Parnas. Jednak przypadek Juliana Tuwima był nieco inny. On już wcześniej był uważany za wielką nadzieję polskiej literatury, a stało się tak dzięki tomowi wierszy "Czyhanie na Boga". W roku 1920 poeta wydaje kolejny zbiór: "Sokrates tańczący". Staje się on bestsellerem i ma kilka wznowień. Wiersze z tego tomu wciąż brzmią  doskonale. Tuwim pokazuje w nich skalę swoich możliwości, rozległość zainteresowań, warsztatową wirtuozerię i niesłychaną wręcz energię rozsadzającą strofy. Znaleźć tam można tu utwory, które czytane i słuchane są do dziś, choćby "Dwa wiatry", tytułowy wiersz "Sokrates tańczący" czy erotyk "Sen złotowłosej dziewczynki" znany z interpretacji Marka Grechuty.