"Oktostychy" Jarosław Iwaszkiewicz

Debiut jednego z najważniejszych, najwszechstronniejszych i najbardziej płodnych polskich pisarzy XX wieku. Jesienią roku 1918 Jarosław Iwaszkiewicz jest jeszcze w Warszawie nikomu nie znanym przybyszem z Ukrainy. Jednak w ciągu kilku miesięcy staje się filarem późniejszej grupy Skamander i publikuje debiutancki tom wierszy.

Wiersz Jarosław Iwaszkiewicz

Foto: mat. prasowe

"Oktostychy" wprowadzają do polskiej poezji nową tonację i nową formę. Rozważania autora poświęconą są przede wszystkim samej naturze sztuki, relacjom miedzy słowem, dźwiękiem i obrazem. A także między słowem i przeżyciem. Iwaszkiewicz staje się w tych wierszach poszukiwaczem piękna i estetycznej doskonałości. Co tak wyraża w jednym z oktostychów: "Jak kroplę czuć na wardze smak każdej cichej chwili/ Rozcinać mocnym nożem welinu białe kartki/ Głaskać jedwabiem ręki wszelaki płomień żartki/ Czuć, jak się rumak wartki pod jarzmem dłoni chyli/ Czekać, aż słońca światło biel kwietnych drzew przykłoni".