"Widnokrąg" Wiesław Myśliwski

Historia zaczyna się od opisu wspólnego zdjęcia ojca i syna. To on, Piotruś, będzie snuł swoją opowieść o dorastaniu, utracie, wojnie, relacjach z najbliższymi, fascynacji komunizmem, a w końcu o dojrzewaniu i miłości, zakończonej małżeństwem. Najpierw bohater mówi z perspektywy dziecka, później młodzieńca, na koniec dorosłego.

"Widnokrąg" Wiesław Myśliwski

Foto: materiały promocyjne

Nie ma w polskiej literaturze wielu udanych powieści inicjacyjnych, "Widnokrąg" należy do najlepszych. Historia zaczyna się od opisu wspólnego zdjęcia ojca i syna. To on, Piotruś, będzie snuł swoją opowieść o dorastaniu, utracie, wojnie, relacjach z najbliższymi, fascynacji komunizmem, a w końcu o dojrzewaniu i miłości, zakończonej małżeństwem. Najpierw bohater mówi z perspektywy dziecka, później młodzieńca, na koniec dorosłego. W finale widzimy inne zdjęcie. Tym razem to Piotr jest ojcem, a obok stoi syn Paweł. To jest właśnie widnokrąg ludzkiego życia. Jego koło w końcu się zamknie. Jeśli po 1989 roku komuś udało się napisać wielką epicką powieść, to właśnie Wiesławowi Myśliwskiemu. W "Widnokręgu" zawarł sumę najważniejszych ludzkich doświadczeń. Do tego rzecz napisana jest świetną polszczyzną - prostą, pozbawioną stylistycznych ornamentów, zrozumiałą. Ale jednocześnie czuje się w tym tekście językową wirtuozerię autora. Książka zachwyciła krytyków i publiczność. Zdobyła też pierwszą w historii Nagrodę Literacką "Nike".