Dobrym pomysłem na płytową publikację z muzyką tradycyjną są portrety ludowych artystów. Wydawnictwo In Crudo nie po raz pierwszy podąża tym tropem – i oto pojawiła się w końcu ubiegłego roku płyta, będąca zapisem bogatego repertuaru i niepowtarzalnego stylu śpiewu Stanisława Fijałkowskiego z Chrzanowa. Artysta pochodził z rodziny o tradycjach muzycznych. Matka i babcia były wybitnymi śpiewaczkami, muzykalna była cała rodzina, a w domu śpiewało się przy różnych okazjach. Pan Stanisław od dziecka przysłuchiwał się tym pieśniom. Już jako młody chłopak chodził śpiewać z kolędnikami. Z tego okresu zapamiętał kolędy życzące, szczególnie te śpiewane przez kawalerów pannom na wydaniu. Przez wiele lat chodził z „Herodami” i „Weselem Krakowskim”.
Miał w repertuarze pieśni dziadowskie, sieroce, pogrzebowe, weselne, kolędy , pieśni liryczne. Te ostatnie, z nieodzowną nutą melancholii, najlepiej bodaj oddają charakter, ekspresję, styl śpiewu, muzyczną wrażliwość Stanisława Fijałkowskiego. Urodzony w 1928 r. późno, dopiero w wieku 70 lat zaczął pojawiać się na przeglądach i festiwalach, z których zawsze wracał z nagrodami. W 2004 r. otrzymał zaszczytną nagrodę im. Oskara Kolberga. Chętnie dzielił się swą wiedzą i znajomością roztoczańskiego repertuaru z młodymi uczestnikami warsztatów i muzycznych spotkań organizowanych m.in. przez Stowarzyszenie Dom Tańca. Kilka jego nagrań pojawiło się na płycie „Spod niebieskiej góry” wydawnictwa „In crudo” (2009 r.). Ta najnowsza, monograficzna płyta, opublikowana w grudniu 2011 r., oprócz wielu różnorodnych pieśni, zawiera też komentarze i wspomnienia artysty, a kończy tę płytę króciutka przyśpiewka:
Oj, śpiewałem ja wam tu, wyśpiewałem wszystko,
Oj, Staszek mi na imię, Fijałkowski nazwisko...
Stanisław Fijałkowski zmarł 14 marca 2012 r. Takich śpiewaków na Roztoczu było niewielu. Anna Szotkowska
Lista utworów
1 Jaki żywy to śpiewał
2 Nic to nie pomoże - przyśpiewki
3 Dlaczego człowiek śpiewa?
4 Pośród ogródeczka – kolęda życząca
5 Na suchej tempoli – liryczna
6 Po gęstej leszczynie – liryczna - nauka pieśni
7 Od najmłodszych lat
8 W dzień Bożego Narodzenia – kolęda
9 Dzieciątko się narodziło – kolęda połaźników
10 Herody – śpiewane i mówione kwestie poszczególnych postaci przedstawienia kolędniczego
11 Chodzi Maniusia – kolęda życząca
12 A cóż tam porabiasz nadobna Maniusiu – kolęda życząca
13 Jako kolędnik
14 Panie Boże mój jam jest wołek twój – kolęda
15 Dziecina mała – kolęda
16 Hej widzę jasności – kolęda
17 Krzyżu święty – wielkopostna
18 Serdecznie oczekiwam – pogrzebowa
19 Jako już młodzieniec
20 Był sobie król – żartobliwa
21 Gospodarz miał żonkę ładną – żartobliwa
22 Szło sobie dwa dziady – żartobliwa
23 Szeroki las, wąskie pole – liryczna
24 Oj śpiewałem ja wam tu – przyśpiewka
***
Skład jury Fonogramu Źrodeł 2011:
- Małgorzata Małaszko-Stasiewicz: Dyrektor Programu 2 PR
- Anna Szewczuk - dziennikarz Programu 2 PR
- Anna Szotkowska - dziennikarz Programu 2 PR
- Piotr Kędziorek - kierownik RCKL, Program 2 PR
- Kuba Borysiak - dziennikarz Programu 2 PR
Jury przyznało Nagrodę Specjalną wysokości 2 tysięcy złotych Wydawnictwu In Crudo za kontynuację serii wydawniczej ukazującej bogactwo i różnorodność ludowej tradycji muzycznej;
I nagrodę i tytuł Fonogramu Źródeł 2011 roku otrzymuje płyta „Jest drabina do nieba. Część druga” Wydawnictwa In Crudo;
II nagrodę jury przyznało płycie „Pieśni z Kożyna” wydanej przez Stowarzyszenie Dziedzictwo Podlasia;
III nagrodę otrzymują ex quo płyty: „Stanisław Fijałkowski. Portret Śpiewaka” Wydawnictwa In Crudo oraz „Śpiewy, gwizdy, krzyki” Wydawnictwa Muzyka Odnaleziona.
Poza tym jury postanowiło przyznać wyróżnienia Miejskiemu Domowi Kultury w Kolbuszowej za płytę „Kuszenie Władysława” Kapeli Władysława Pogody oraz Stowarzyszeniu Krusznia za płytę „Muzyka Pojezierza Sejneńskiego”.
