Radiowe Centrum Kultury Ludowej

"Bandzie psiakny dzian". Tajniki gwary kurpiowskiej

Ostatnia aktualizacja: 29.06.2019 09:00
- Kurpie należa do grupy obszarów dialektu maziowieckiego, stąd występuje tam mazurzenie i nieudźwięczniająca fonetyka międzywyrazowa - mówiła w drugim odcinku "Słowianka" dr Ewelina Kwapień.
Audio
  • Tajemnice mowy mieszkańców Kurpiowszczyzny (Poranek Dwójki)
Wystrój tradycyjnej chaty kurpiowskiej. Wieś Kadzidło na Mazowszu.
Wystrój tradycyjnej chaty kurpiowskiej. Wieś Kadzidło na Mazowszu.Foto: Shutterstock.com

Gwara Kurpiowska jako jedna z gwar mazowieckich zachowuje większość typowych cech mazowieckich. Dwie cechy fonetyczne wyróżniają Kurpie w stosunku do innych obszarów posługujących się gwarami na sąsiednich terenach. Na Kurpiach, jak i na całym Mazowszu, występują mazurzenie i fonetyka międzywyrazowa jest nieudźwięczniająca.

Kurpie wyodrębniają się wyraziście z północnowschodniej części Mazowsza. W szerszym rozumieniu region ten odnosi się do Puszczy Zielonej i Puszczy Białej, natomiast w rozumieniu węższym wiąże się tylko z obszarem Puszczy Zielonej, która jest nazywana Puszczą Kurpiowską. Jedną z cech gwarowych, która łączy tereny Kurpi i innych gwar mazowieckich, jest asynchroniczna wymowa spółgłosek wargowych miękkich. Na całym Mazowszu spotykamy się z tym zjawiskiem, a na Kurpiach taka wymowa jest bardzo wyrazista i dosyć charakterystyczna.

***

Tytuł audycji: Słowianek

Przygotowała: Patrycja Zisch

Gość: dr Ewelina Kwapień

Data emisji: 29.06.2019

Godzina emisji: 8.50

at

Zobacz więcej na temat: Kurpie język polski folklor