Tango narodziło się w połowie XIX wieku w regionie Rio de la Plata w Ameryce Południowej, za sprawą pożenienia ze sobą kultur afrykańskich niewolników, europejskich emigrantów oraz ludności miejscowej.
Na początku XX wieku dotarło do Europy, wywołując skrajne emocje: od zachwytu po olbrzymią falę krytyki. Czemu? Oczywiście za jego "wyuzdanie i bezwstydność". Z jednej strony kompozytorzy i poeci zaczęli pisać tanga na potęgę, z drugiej strony narzekano "wszystko się tanży, co żyje". Fala krytyki nie ominęła oczywiście Polski.
Na polskim gruncie tango zagościło za sprawą Edwarda Kuryłły w 1913 roku, który wniósł je na scenę operetkową Teatru Nowości. Popularności tanga sprzyjały odzyskanie przez Polskę niepodległości oraz rozwijający się rynek płytowy.
W Polsce tango miało inny styl niż w jego ojczyźnie. Był sentymentalny. Złożyło się na niego to, jak tańczyli baletmistrze i nieliczne szkoły tańca, ale przede wszystkim bywalcy nocnych lokali. Postawa tancerzy podobna była jak przy walczykach czy fokstrotach, nieco nawiązując do tańca na sposób tradycyjny, na trzy sposoby: na raz, dwa na raz i trzy na raz.
***
Tytuł audycji: Pierwsze kroki
Przygotował: Piotr Dorosz
Gość: Piotr Zgorzelski
Data emisji: 16.01.2021
Godzina emisji: 8.50
