Kim właściwie był ten człowiek? Na jego temat napisano setki książek, stał się bohaterem licznych sztuk teatralnych i filmów. Tajemniczość jego postaci wciąż interesuje badaczy na całym świecie. Giacomo Casanovą zajęła się też Małgorzata Tułowiecka w audycji ”Tropy, ludzie, symbole”. W programie nadanym w marcu 1988 r. wziął udział badacz literatury prof. Józef Rurawski.
Następca Don Juana
- Jeżeli chodzi o Casanovę, to przede wszystkim wiążemy go z uwodzicielskimi podbojami - mówił gość audycji. – Ale to jest nieporozumienie. Wiąże się to z jakąś potrzebą kontynuowania wątku Don Juana.
Choć zdaniem prof. Rurawskiego pamiętniki Casanovy pokazują postać o wiele bardziej złożoną. - Podczas gdy Don Juan był takim modelowym podrywaczem i działał na jednym tylko polu, to jednak Casanova był osobą znacznie bardziej ciekawą i wyjątkowo uzdolnioną – stwierdził.
Bawidamek? Nie tylko...
Giacomo Casanova urodził się 2 kwietnia 1725 r. Doskonale dostosował się do epoki, w której przyszło mu żyć. Oświecenie lubiło takich ludzi jak on.
Człowiek niewątpliwie wysoce utalentowany, za to niespokojny duchem – tak można by określić słynnego wenecjanina.
Był filozofem, matematykiem, alchemikiem, poetą, tłumaczem, pisarzem, przemysłowcem. Zorganizował loterię państwową. Układał plany przekopania kanału od Narbonne do Bayonne. – I był jak na tamte lata długowieczny – powiedział prof. Rurawski. - Zmarł w 1798 r., a więc żył ponad 70 lat. W tamtych czasach i przy takim awanturniczym trybie życia, jaki on prowadził, bił niewątpliwie też rekord długowieczności.
Polski wątek
Casanovę przyjmowano na dworach wielkich tego świata: carycy Katarzyny, Fryderyka Wielkiego, bawił też na dworze naszego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jego pojedynek z polskim magnatem i przyjacielem króla, generałem artylerii litewskiej Franciszkiem Ksawerym Branickim stał się sensacją towarzyską na salonach całego kontynentu. Mówiono o nim w Paryżu, Wenecji, Wiedniu, w Rzymie, Moskwie i Londynie. Poszło oczywiście o kobiety. Casanova został ranny w rękę, natomiast Branickiego kula trafiła w brzuch. Generała udało się uratować, ale Stanisław August Poniatowski pozbył się w niedługim czasie gościa z Włoch.
Podróżnik, literat i pamiętnikarz
Casanova był za pan brat z największymi postaciami tej epoki. Ponoć peszył go jedynie Voltaire. Bardzo dużo po podróżował. Podejrzewano go, że był szpiegiem. W czasach, w których żył stał się postacią intrygującą – mówił prof. Józef Rurawski. I dodał:
- Chłop na schwał, miał ponad 1,80 wzrostu, był przystojny i umiał to wykorzystywać znakomicie. Znał kilka języków, w tym grekę i łacinę, czytał literaturę klasyczną.
Kochanek i uwodziciel
Nade wszystko jednak kochał rozkosze życia, co szeroko opisał w swych pamiętnikach. W jednym z fragmentów czytamy:
”Punktualnie o 10.00 nadeszła wreszcie godzina Amora. Ujrzałem w drzwiach obiekt moich westchnień. Gdybyście czytelnicy przeżyli to, co ja przeżyłem, moglibyście sobie wyobrazić całą przyjemność owej czarującej nocy, lecz nie odgadlibyście szczegółów, bo choć ja też znałem się na rzeczy, to jednak moja partnerka była wprost niewyczerpana w wynajdywaniu sposobów urozmaicenia i pomnażania rozkoszy tych cudownych praktyk. Siedem godzin zajęci byliśmy wyłącznie sobą. Minęły mi one jak jedna chwila, mimo że nie wypoczywaliśmy ani minuty”.
Wiecznie nienasycony. Człowiek cyniczny, pozbawiony hamulców moralnych. Jaki naprawdę był Giacomo Casanova? Posłuchaj audycji o człowieku, który obrósł legendą największego uwodziciela na świecie.
