Нядаўна на рынак выйшаў чарговы сінгл польскай музыканткі Анны Юркштовіч (Anna Jurksztowicz), які рэкламуе яе кампакт-дыск пад назваю «Я такая ж» (Jestem taka sama). Трэба сказаць, што дыск прымеркаваны да юбілею – 35-годдзя творчай дзейнасці выканаўцы. Альбом быў выдадзены ў верасні 2020 года. У яго склад увайшлі кампазіцыі, якія з’яўляюцца квінтэсенцыяй працы пясняркі – яны спалучаюць поп-музыку з меладычным гучаннем у стылі баладаў.
Крыху біяграфічнай інфармацыі. Анна Юркштовіч нарадзілася ў 1963 годзе ў Шчэціне, закончыла музычную сярэднюю школу, а першы раз на сцэне выступіла, калі ёй было 12 гадоў, разам з аматарскім калектывам даўняй музыкі, пазней стала членам групы Music Market, які выконваў музыку ў стылі gospel i spirituals. У палове 80-ых выступіла ўпершыню ў якасці салісткі на Фестывалі польскай песні ў Аполі, дзе заваявала першы прыз. Прадстаўляла Польшчу на шматлікіх замежных музычных фестывалях.
Анна, хоць і выступае на польскай эстрадзе ўжо 35 гадоў, то атаясамліваецца хутчэй з маладосцю, а нават дзяцінствам, чым з нечым сур’ёзным і дарослым. З аднаго боку яна абсалютна не выглядае на свае гады (нарадзілася Анна ў 1963 годзе), а з другога боку, выканаўца, відаць, вельмі любіць дзяцей і любіць спяваць для дзяцей, паколькі ў яе рэпертуары шмат кампазіцый менавіта для гэтай аўдыторыі, выступае з забаўляльнымі праграмамі для малодшых. Яе вялікім хітом стала песня, якая называецца «Зіма любіць дзяцей». І вось цяпер Анна вырашыла запісаць песню, прысвечаную іншай пары году, а дакладней – вясне.
Кампазіцыя і называецца, згодна зместу, па-вясенняму: «Wiosennie».
We mnie już wiosennie, we mnie już niesennie. Mam już dość szaroburych dni, w szafie gdzieś Botticelli śpi. Niby nic, na policzku ślad, ręka słońca pogładziła świat. Niby nic, trochę więcej barw, kwitną serca, a chochołów żal. We mnie już niebiesko, we mnie już nieziemsko. Tu i tam wiosna staje się, pewne to, bo jaskółki dwie! Niby nic, na policzku ślad, ręka słońca pogładziła świat. Niby nic, trochę więcej barw, kwitną serca, a chochołów żal. No żal… Cieszy mnie każdy nowy liść, zacznę żyć tak, jak chciałam żyć. Zmienia się mój ton, serca rytm, wiosna to mój hit, mój evergreen.
Ува мне ўжо па-веснавому, ува мне ўжо не сонна. Мне ўжо надакучылі шэра-бурыя дні, дзесьці ў шафе Батычэлі спіць. Быццам бы нічога, на шчацэ след, рука сонца пагладзіла свет. Быццам бы нічога, крыху больш колераў, цвітуць сэрцы, а чубоў шкада. Ува мне ўжо блакітнае, ува мне ўжо не зямное. Тут і там вясна прыходзіць, гэта ўжо ясна, бо ластаўкі дзве!
Быццам бы нічога, на шчацэ след, рука сонца пагладзіла свет. Быццам бы нічога, крыху больш колераў, цвітуць сэрцы, а чубоў шкада. Ну, шкада...
Цешыць мяне кожны новы ліст, я пачну жыць так, як хацела жыць. Мяняецца мой тон, сэрца рытм, вясна – гэта мой хіт, мой evergreen (вечназялёнае)...
Wiosennie, niesennie – з гэтымі словамі ўзніклі ў мяне цяжкасці, як перакласці іх на беларускую мову такім чынам, каб гэта гучала прыгожа і перадавала змест кампазіцыі. Вясенне, ня сонна – так па-беларуску хутчэй не гаворыцца, хаця, канешне ж, усе зразумеюць, што гэта значыць. Па-веснавому – так хутчэй за ўсё сказаў бы беларус, перакладаючы змест дадзенага выразу – wiosennie. А niesennie лепш апісаць – не спіцца, не хочацца спаць.
Szarobure dni – шэра-бурыя дні. Адзінае адрозненне паміж польскім шэра-бурым і беларускім шэра-бурым у тым, што па-польску гэтае слова пішацца разам, а па-беларуску – праз злучок.
Botticelli – Батычэлі ў шафе спіць. Гаворка ідзе, канешне ж, пра італьянскага мастака Сандра Батычэлі, які жыў і пісаў свае карціны ў 15-ым веку і на пачатку 16-га стагоддзя. Адна з яго славутых карцін так і называецца – «Вясна». А гэтая прыгожая пара году прадстаўленая ў выглядзе маладой дзяўчыны, якая раскідвае з прыполу кветкі.
Trochę więcej barw – крыху больш колераў. На польскай мове ёсць як выраз колер, так і barwa. У чым іх адрозненне? Колер – гэта і беларускі колер, а barwa бліжэй па значэнні да адцення, афарбоўкі. Напрыклад, barwa ochronna – ахоўная афарбоўка.
A chochołów żal – chochoł – так па-польску называецца чуб ці пакрыццё, пераважна саламянае, якім прыкрываюць на зіму дрэвы або кусты, каб не замерзлі.
Wiosna to mój rytm, mój evergreen – вясна – гэта мой рытм, маё вечназялёнае. Evergreen перакладаецца з ангельскай мовы як вечназялёны.
нг