Само слова «Адвэнт» паходзіць ад лацінскага «adventus», што азначае «прыход». Гэты літургічны перыяд з’яўляецца часам чакання прышэсця Збаўцы. У католікаў ён працягваецца чатыры тыдні.
Рэкалекцыі – гэта адна з традыцый паста ў Каталіцкім касцёле. Гэта некалькі дзён, калі ў храмах праходзяць набажэнствы з запрошаным прапаведнікам. Яго казанні і навука прысвячаюцца нейкай канкрэтнай тэме, якая набліжае вернікаў да свята Раства.
Адвэнт у Польшчы і Беларусі ўзбагачаецца раратамі. Гэта святая імша ў гонар Найсвяцейшай Панны Марыі, якая звычайна адпраўляецца кожны дзень на світанні, а вернікі прыходзяць на яе з запаленымі свечкамі. Рараты заклікаюць хрысціян быць пільнымі ў чаканні прышэсця Збаўцы і быць гатовымі да Суднага дня.
Паводле гістарычных крыніц, рараты адносяцца да XII ст.. Гэты звычай, верагодна, прывезла ў Польшчу блаславёная Кінга з Венгрыі, жонка кракаўскага князя Баляслава Цнатлівага.
Раней Адвэнт меў таксама шмат іншых народных традыцый. Напрыклад, на Падляшшы, у паўночных частках Мазовіі і ў Люблінскай вобласці пра пачатак Адвэнту абвяшчалася ігрой на лігавах – інструментах у форме доўгага, больш за адзін метр рага, вырабленага з дрэва елі або алешыны.
Адвэнт стараліся перажываць у супольнасці вернікаў. Раней, асабліва сярод пратэстантаў, у сямейным коле чыталася Біблія і біяграфіі святых. Падчас сходаў людзі таксама чыталі кнігі Генрыка Сянкевіча альбо п'есы Адама Міцкевіча і Юліюша Славацкага, спрабуючы такім чынам захаваць польскасць. Дзеці і падлеткі ўдзельнічалі ў падрыхтоўцы калядных спектакляў і батлеек.
У некаторых каталіцкіх парафіях культываваўся звычай вандроўнай статуі Маці Божай. Сямʼі, чыёй дзіцяці пашчасціла, была ўручана статуя Марыі на адзін дзень. Дамачадцы стаялі вакол яе, спявалі рэлігійныя песні і маліліся. На наступны дзень статую перанеслі ў іншы дом.
Адвэнт працягваецца да Каляднага вечара, да 24 снежня.
ав