Магчыма, што многія лічаць бурак банальнай агароднінай. Нібыта так, але насамрэч – гэта вельмі карысны караняплод. І вельмі смачны. А калі пашукаць цікавыя рэцэпты, то стравы з бурака не проста смачныя, а вельмі смачныя. Сёння ў праверанай рэдакцыйнай кухні – прыклад гэтак званай кухні «ф'южэн»: славянскі чырвоны бурак з дадаткам экзатычных імбіру і какосавага малака.
І так, буракі – незаменная крыніца фоліевай кіслаты і вітаміна B. Караняплод буракоў утрымлівае таксама шмат жалеза, калія, магнія і вітаміна А ў выглядзе бэта-караціна.
А вось бураковае бацвінне – гэта кладзезь калія, магнія, вітаміна С, тыяміна, рыбафлавіна і вітаміна В6! Ужо цяпер у Польшчы даступнае ў продажы бацвінне, з якога можна зрабіць вельмі смачны суп альбо халаднік.
Буракі – адна з найважнейшых крыніц бэтаіна. Гэта амінакіслата, якая дапамагае ў правільнай працы печані. Пры гэтым буракі ўвогуле не ўтрымліваюць тлушчаў, але змяшчаюць шмат вугляводаў, клятчаткі, бялка. Сярод мінералаў, акрамя названых магнія і калія, нямала жалеза, фосфара ды іншых карысных рэчываў.
Буракі часта выкарыстоўваюцца як прафілактычны сродак пры малакроўі, паколькі спрыяюць стварэнню чырвоных цельцаў у крыві і паляпшаюць працэсы крыватвору.
Бураковы сок часта выкарыстоўваецца пры прастудных захворваннях – для гэтага трэба выпіць свежавыціснуты сок.
Акрамя таго, буракі валодаюць касметычным эфектам. Так, спажыванне сырых буракоў, для прыкладу, цёртых з яблыкамі альбо соку, дапаможа значна палепшыць колер і стан скуры.
А цяпер, сябры, возьмемся за прыгатаванне нашай стравы – славутыя буракі з элементам экзотыкі. І так, бяром чатыры буракі (лепш большыя чым меншыя), абіраем, мыем і сушым альбо выціраем – яны не павінны быць мокрымі. Закручваем у алюмініевую фольгу, найлепш у некалькі слаёў, і пячом у духоўцы пры 200 градусах Цэльсія 50 хвілін. Калі яны крыху астынуць, рэжам на скрылікі таўшчынёй каля паўсантыметра.
У каструлі з тоўстым дном (каб не прыгарэла!) разаграваем дзве лыжкі аліўкавага алею і падсмажваем на ім два зубчыкі часныку. Часнык можам не рэзаць дробна – ён пазней і так будзе перамелены блэндарам.
Таксама ў аліву кладзем прыкладна 2 см імбіру, дробна расцёртага на тарцы, і закладваем нашы буракі. Дадаем паўлыжкі вострай молатай папрыкі, у якасці альтэрнатывы можна дадаць палову перца чылі, але перад гэтым неабходна выкінуць зярняткі, бо атрымаецца надта востра. У самым канцы дадаем бляшанку какосавага малака. І пасля гэтага наша змесціва міксуем блэндарам на пюрэ. Соль і перац паводле смаку. Калі суп вам будзе здавацца надта густы, можна дадаць крыху вады.
Пасля гэтага наш суп-пюрэ гатуем прыкладна 5-10 хвілін. Падаем пасыпаны зверху зялёнай пятрушкай. У якасці альтэрнатывы можна падаць з грэнкамі з белага хлеба.
Сябры! Рэцэпт правераны на практыцы. Спрабуйце зрабіць – атрымліваецца вельмі смачна, карысна і крыху экзатычна.
Валеры Саўко