Генерал Райнефарт пытаецца ў сваіх начальнікаў: «Што мне рабіць з мірнымі жыхарамі? У мяне менш боепрыпасаў, чым затрыманых». У разні на Волі гіне ад трыццаці да пяцідзесяці тысяч чалавек, піша партал Onet.
Праз сем гадоў пасля гэтых падзей Хайнц Райнефарт стаў мэрам Вестэрланда – горада на востраве Зільт у Шлезвіг-Гольштэйне (самай паўночнай нямецкай зямлі). Жыхары відавочна высока ацанілі яго лідарскія якасці, бо ён праслужыў на гэтай пасадзе да 1963 года. Затым ён стаў дэпутатам земскага парламента ў Шлезвіг-Гольштэйне, а пазней – паважаным юрыстам.
Як чалавек з такім мінулым мог дасягнуць такіх пасад у Заходняй Германіі?
Ён быў прызнаны карысным для Нюрнбергскага працэсу – але як сведка, а не як абвінавачаны. Палякі беспаспяхова дамагаліся яго экстрадыцыі. У 1950-х гадах суд у Гамбургу пастанавіў, што доказаў недастаткова.
Па іроніі лёсу, Эрых фон дэм Бах-Зелеўскі, якому Райнефарт быў непасрэдна падначалены падчас паўстання, даў паказанні на яго карысць.
Будучы мэрам Райнефарт арганізаваў сродкі для развіцця Вестэрланда. Ён ператварыў перанаселены і закінуты горад (у асноўным з-за пасляваеннага патоку бежанцаў) у эксклюзіўны курорт – рай для адпачынку багатых немцаў. Яго ўспрымалі як сціплага, добрасумленнага і карыснага чалавека. І яго паважалі – у рэшце рэшт, ён быў ветэранам вайны.
У 1950-х гадах усходнегерманскае тэлебачанне зняло рэпартаж пад назвай «Адпачынак на Зільце». Упершыню Заходняя Германія атрымала выразны сігнал пра мінулае Хайнца Райнефарта, публічна назваўшы яго масавым забойцам. Нягледзячы на абвінавачванні, Райнефарт неўзабаве стаў членам парламента зямлі Шлезвіг-Гольштэйн. У пэўным сэнсе гэта не дзіўна – пасля вайны гэтая зямля стала прытулкам для многіх нацыстаў, у тым ліку ваенных злачынцаў.
У Шлезвіг-Гольштэйне Хайнца Райнефарта нават разглядалі на пасаду міністра ўнутраных спраў. Ён павінен быў атрымліваць генеральскую пенсію да канца жыцця (1979 г.). Аднак яго не пахавалі ў Вестэрландзе, бо мясцовы пастар не хацеў, каб на могілках пахавалі злачынца. Аднак неанацысцкія актывісты здзяйснялі паломніцтвы да месца яго пахавання.
Больш падрабязна чытайце на Onet.
ав