Dymiter Marcin
Ostatnia aktualizacja:
05.01.2009 10:10
Gdyby zrobić ranking postaci, które w ciągu ostatnich dwóch dekad nadawały ton polskiej scenie niezależnej (od mód i wymogów radiowych playlist), Marcin Dymiter (ur. 1971), magister polonistyki powinien znaleźć się w czołówce.
fot. Jan Novak, Josef Novak/Requiem Records
Gdyby zrobić ranking postaci, które w ciągu ostatnich dwóch dekad nadawały ton polskiej scenie niezależnej (od mód i wymogów radiowych playlist), Marcin Dymiter (ur. 1971), magister polonistyki powinien znaleźć się w czołówce.
Ów skromny i niezwykle pracowity artysta od lat podąża drogą muzycznych poszukiwań, pozostawiając za sobą kolejne ciepło przyjmowane przez krytyków i publiczność płyty.
Wyjście z cienia nastąpiło za sprawą powstałej w 1990 roku słupskiej formacji Ewa Braun, w której Dymiter pełnił funkcję gitarzysty, wokalisty i jednego z głównych kompozytorów. Ten wywodzący się ze sceny hc/punk zespół podbił publiczność oryginalnym stylem, opartym na transowej grze sekcji i surowych melancholijnych gitarach. Kultowy status grupa uzyskała za sprawą krążka "Esion", inspirowanego ruchem amerykańskich beatników oraz płyty "Sea, Sea", za którą kwartet nominowany był do Fryderyka '99 i Machinera w kategorii muzyka niezależna, zaś od magazynu "Brum" odebrał nagrodę dla twórców najlepszej płyty roku. Mimo tych sukcesów i wysokiego poziomu kolejnej płyty "Strereo" w 2002 roku Dymiter zrezygnował z dalszego grania w Ewie Braun. W efekcie grupa przestała istnieć, zaś Marcin skupił się na współpracy z trójmiejską formacją Mordy, z którą już wcześniej, bo w 2000 roku, debiutanckim albumem "Normalforma" przebił się do czołówki krajowej alternatywy. Przygoda z Mordami trwała przez cztery udane płyty, jednakże rozbieżności artystyczne sprawiły, iż Dymiter w 2006 roku pożegnał się z zespołem.
Niezależnie od działalności zespołowej Dymiter, określający sam siebie muzycznym nomadą, na przestrzeni lat chętnie wchodził w twórcze relacje z innymi artystami, czego sztandarowym przykładem była wydana w 1998 roku płyta "Fudo" efemerycznego projektu Mapa. Nagrana w trzy dni wspólnie z Paulem Wirkusem obwołana została pierwszą polską płytą postrockową. Od 2001 roku przestrzenią takich spotkań i eksperymentów jest projekt Emiter, który obok solowej działalności Dymitra znajdującej odbicie na wypalanych początkowo własnym sumptem krążkach penetrujących elektroakustyczne pogranicza muzyki stał się punktem wyjścia do wspólnych wypraw z innymi poszukiwaczami. Wśród nich znaleźli się m.in. utalentowani muzycy: perkusiści Krzysztof Topolski i Tomasz Gadomski oraz wokalistka jazzowa Zosia Esden. O wielokierunkowości tych poszukiwań rozciągających się od gitarowych miniatur po formy ambientowe świadczą kolejne projekty takie jak Emiter_Franczak, łączący muzykę z obrazem, czy Linie Północne, łączący muzykę Emitera z prozą słupskiego pisarza Daniela Odiji.
Obserwując tę wzmożoną w ostatnim czasie aktywność Marcina Dymitera, który zwykł kończyć każdą swoją prasową wypowiedź zwrotem "emisja trwa", pokusić się można o radosną konstatację, iż z końcem kolejnej dekady emisja nie tylko trwa, ale wręcz się nasila.
(bch)
Wybrana dyskografia:
z Ewą Braun:
Love Peace Noise (1994)
Esion (1996)
Sea Sea (1998)
Stereo (2002)
z Mordami:
Normalforma (2000)
Zapiski ze Strychu (2002)
Of’ Fruits (2003)
Antrology (2004)
Emiter:
#1 (2000)
#2 <Static> (2002)
#3 (2003)
#4 emiter/t.gadomski (2004)
emiter.arszyn.emiszyn (2005)
sinus (2007)
From Black Mountain To The Sea (2008)
inne projekty:
Mapa – Fudo (1998)
Voice Electronic Duo – Ved (2007)
https:\/\/www.emiter.art.pl/
