15 lat temu, w wyniku wypadku, artysta stracił wzrok, nie przerwał jednak pracy artystycznej ani pedagogicznej.
- To paradoksalna sytuacja, że właśnie po utracie wzroku przyszło mi do głowy, do głowy - to bardzo ważne - aby malować obrazy. Oczywiście nie samodzielnie, ale przy pomocy żony, przy pomocy przyjaciela Macieja Sawickiego. Przedtem bardzo rzadko malowałem obrazy. (...) Ta sytuacja niewidzenia spowodowała, że ja zacząłem widzieć "do środka". (...) To jest zupełnie inny rodzaj widzenia. Znikają realia, ale powstają jakieś inne wizje, bardziej z głowy niż z doświadczenia. Wcześniej byłem zaangażowany w sztukę abstrakcyjną, konceptualną, a przez to idee zawsze były dla mnie ważniejsze i teraz przejście do malowania tych idei nie jest takie trudne - mówił artysta w rozmowie z Ewą Grządek.
Andrzej Dłużniewski urodził się 3 sierpnia 1939 roku w Poznaniu. Uprawiał malarstwo, rysunek, plakat, fotografię, tworzył instalacje artystyczne, a także formy literackie - od beletrystyki do poezji konkretnej. W latach 1958-60 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej, w latach 1960-61 jako wolny słuchacz uczęszczał na Wydział Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1961 roku pracował w Telewizji Polskiej jako rekwizytor i inspicjent, a po opublikowaniu jego opowiadań we "Współczesności", także jako redaktor. W 1962 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w pracowni Mariana Wnuka i w Pracowni Projektowania Brył i Płaszczyzn Oskara Hansena, które ukończył w 1968 roku (dyplom z rzeźby).
Od 1970 roku Andrzej Dłużniewski wykładał na wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP, w 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1980-1993 organizował wystawy, odczyty i spotkania artystów polskich i zagranicznych, m.in. liczne prezentacje ruchu Fluxus, w swoim mieszkaniu przy ulicy Piwnej w Warszawie, które w tym czasie stało się ważnym ośrodkiem życia artystycznego.
W 1997 roku Andrzej Dłużniewski miał wypadek samochodowy, w wyniku którego stracił wzrok. Nie przerwał jednak pracy artystycznej ani pedagogicznej. Z ASP odszedł dopiero w czerwcu 2012 roku przechodząc na emeryturę.
W 2000 roku Dłużniewski opublikował zbiór filozoficznych powiastek "Odlot". Był laureatem wielu nagród, m.in. nagrody im. Katarzyny Kobro (2003) i nagrody im. Jana Cybisa (2006).