Jego działalność na polach kultury i polityki stawia go w gronie najwybitniejszych osobowości pierwszej połowy XX wieku.
Zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku. Paderewski przyczynił się do odzyskania przez Polskę niepodległości. W 1919 roku został premierem i ministrem spraw zagranicznych. W tym czasie był też jednym z sygnatariuszy traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową. Na konferencji pokojowej negocjował warunki gwarantujące powrót Polski nad Bałtyk.
Po wybuchu II wojny światowej Paderewski objął przewodnictwo utworzonej w grudniu w 1939 roku emigracyjnej Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej. Po rozpoczęciu hitlerowskiej okupacji Paderewski wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Stamtąd w 1941 roku, łamiącym się głosem, wypowiedział do rodaków wzruszające słowa o sytuacji w kraju, Polsce i naszej historii.
ARCHIWALNE NAGRANIA IGNACEGO PADEREWSKIEGO TYLKO W RADIACH WOLNOŚCI
Ignacy Jan Paderewski zyskał światową sławę jako pianista. Koncertował w najsłynniejszych salach, a jego recitali suchały koronowane głowy Europy. Był też kompozytorem, napisał między innymi muzykę do opery "Manru", symfonię "Polonia" oraz "Fantazję Polską" na fortepian i orkiestrę. Paderewski zmarł 29 czerwca 1941 roku. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym Arlington w Waszyngtonie. Szczątki artysty miały powrócić do ojczyzny, po odzyskaniu przez Polskę wolności. 51 lat później, 29 czerwca 1992, prochy Paderewskiego zostały przywiezione do kraju i złożone w krypcie archikatedry św. Jana w Warszawie.
(pd)