Właściciel lokalnej gazety twierdzi - wbrew prawdzie - że pod petycją w sprawie likwidacji placówki zebrał na Facebooku podpisy ponad 1000 osób. To kolejna akcja mająca na celu przejęcie zamku, w którym muzeum od poczatku istnienia ma swoją siedzibę.
Okazuje się, że z prawie tysiąca prominentnych osób w Szwajcarii, rzekomo podpisanych pod petycją, prawie żadna z nich nie wie, że przystąpiła do tej grupy na Facebooku. O swojej rzekomej deklaracji nic nie wie na przykład pani Senator Pascale Bruderer. Jej zdaniem jest to działanie w złym stylu i jednocześnie zła reklama dla akcji. Także znany prezenter telewizyjny Röbi Koller nie miał pojęcia o inicjatywie na Facebooku.
Dyrektor muzeum Anna Buchmann mówi, że akcja bardzo zaszkodziła placówce, ale na razie nie ma mowy o jej likwidacji. Plany modernizacji muzeum są gotowe od ponad roku, inicjatywę wspiera polskie Ministerstwo Kultury. Muzeum prezentuje nie tylko polską historie i kulturę, lecz także kulturę szwajcarską.
Jedno z najsłynniejszych polskich muzeów
Muzeum w Rapperswillu zostało założone w 1870 roku jako Muzeum Narodowe Polskie z inicjatywy uczestnika Powstania Styczniowego Agatona Gillera oraz hrabiego Władyslawa Paltera. Miało na celu zabezpieczenia polskich zabytków historycznych i propagowania spraw polskich.
Placówka powstała w XIII-wiecznym zamku Habsburgów, który Władysław Plater wydzierżawił na 99 lat. Budynek, będacy w chwili kupna ruiną, został odbudowany i rozbudowany. Na przełomie XIX i XX wieku muzeum szczyciło się największą bibliotekę polską na emigracji (liczyła ok. 100 tys. druków), z bogatym zbiorem rękopisów (w tym archiwum Wielkiej Emigracji)
W 1895 w mauzoleum, w zamkowej wieży umieszczono urnę z sercem Tadeusza Kościuszki.
W 1921 muzeum, zgodnie z testamentem Wł.Platera, przeszło w dzierżawę Państwa Polskiego, ktora została.przedłużona o kolejne sto lat. Większość zbiorów przewieziono w 1927 roku do Polski, do Muzeum Narodowego i Biblioteki Narodowej. Niestety zbiory te uległy w ogromnej większości zniszczeniu podczas II wojny światowej.
W latach 30-tych XX wieku, pod protektoratem polskiego MSZ, powstała trwała ekspozycja obrazująca sztukę, życie i dorobek wolnej Polski, uzupełniana tematycznymi wystawami czasowymi. Nowo powstałe muzeum nazwano Muzeum Polski Współczesnej.
Upadek muzeum spowodowali komuniści
Po 1945 Muzeum przeszło pod zarząd nowych, komunistycznych władz polskich, które zamierzały przekształcać je w placówkę propagandową – "Muzeum ruchu rewolucyjnego". W 1951 władze miejskie Rapperswilu wypowiedziały umowę dzierżawną, a sąd szwajcarski rozwiązał ją. W 1952 zbiory rapperswilskie wywieziono do Polski, a miejsce Muzeum Polski Współczesnej zajęło Szwajcarskie Towarzystwo Zamków, które w ramach przeprowadzonej restauracji obiektu usunęło prawie całkowicie polskie ślady z jego terenu.
Uratowane przez szwajcarską Polonię
W odpowiedzi na likwidację polskiego muzeum w styczniu 1954 powstało polsko-szwajcarskie "Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Polskiego w Rapperswilu". Jego twórcami byli Szwajcarzy oraz polscy emigranci nie akceptujący władzy komunistycznej w Polsce. Dzięki zabiegom Towarzystwa w 1975 zostało otwarte na zamku na nowo obecne Muzeum Polskie w Rapperswilu.
Dla Polaków w kraju i na emigracji muzeum i organizowane w nim imprezy stał się wtedy symbolem żywej Polski niepodległej. W ciągu ćwierćwiecza odwiedziło je przeszło 300 000 gości. Niejednemu z nich muzeum zawdzięcza cenne dary.
Aktualnie zbiory muzeum prezentowane są w salach tematycznych obrazujących kolejno: związki polsko-szwajcarskie, historię polskich emigracji, działalność Polaków w Szwajcarii, sylwetki wielkich Polaków (Kopernik, Chopin, Skłodowska) i laureatów literackiej nagrody Nobla, walkę Polaków "Za wiarę i wolność" (w tym dzieje 2 Dywizji Strzelców Pieszych, internowanej w 1940 w Szwajcarii), sztukę polską: malarstwo, rzemiosło artystyczne (w tym sztukę sarmacką), świadectwa kultury żydowskiej w Polsce, sztukę religijną i ludową.
Zobacz serwis - Historia>>>