W środę wieczorem (o godz. 21.00) na Kopcu Powstania Warszawskiego zostanie zgaszone ognisko pamięci. Ogień zapłonął 1 sierpnia w dniu wybuchu powstania.
Jak podkreśla Paweł Ukielski, wicedyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego, z początkiem października 1944 walki w mieście ustawały. Trwały przygotowania do podpisania aktu kapitulacji i już obowiązywało zawieszenie broni. Kapitulację podpisano wieczorem 2 października w Ożarowie. Porozumienie kapitulacyjne zakładało, że żołnierze Armii Krajowej mieli zdać broń i być traktowani jak jeńcy wojenni.
Po upadku powstania, ludność cywilna została wywieziona do obozów lub do miast i miasteczek na terenie Generalnej Guberni. Niemcy rozpoczęli grabienie i systematyczne niszczenie miasta - wyjaśnia Paweł Ukielski. Najcięższe walki toczyły się na Starówce, dodatkowo ten obszar była najbardziej zniszczony. Zgodnie z rozkazem Hitlera, Warszawa miała zostać zrównana z ziemią.
Warszawa burzona była cztery razy
Stolicę burzono podczas wojny obronnej w 1939, po powstaniu w getcie, w trakcie walk w 1944 roku oraz po upadku powstania w ramach planowej akcji wyburzenia. Szacuje się, że miasto było zniszczone w 80-90 proc.
W czasie walk w Warszawie zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Poległo również ok. 3,5 tys. żołnierzy z Dywizji Kościuszkowskiej. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne i wynosiły ok. 180 tys. zabitych.
Do niemieckiej niewoli poszło ponad 15 tys. powstańców, w tym 2 tys. kobiet. Wśród nich niemal całe dowództwo AK, z gen. Komorowskim (mianowanym przez prezydenta Władysława Raczkiewicza 30 września 1944 r. Naczelnym Wodzem), gen. Tadeuszem Pełczyńskim i gen. Antonim Chruścielem na czele.
Wielkość strat poniesionych przez stronę polską w wyniku powstania powoduje, że decyzja o jego rozpoczęciu do dziś wywołuje kontrowersje.
>>>Serwis specjalny poświęcony Powstaniu Warszawskiemu>>>
>>>II wojna światowa: serwis specjalny portalu polskieradio.pl>>>
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
IAR,PAP,kh