W lokalnych mediach i portalach internetowych pojawiły się wówczas dane dzielnicowych, zdjęcia i numery telefonów komórkowych. Akcja przeprowadzona była w wielu miastach.
– Kiedyś go widziałem, młody przystojny, ale gdybym teraz miał się do niego udać, to nie wiem, gdzie ma swoją siedzibę – deklaruje jeden z mieszkańców Konina.
Dzielnicowy: kim jest, co robi?
– Dzielnicowy powinien od czasu do czasu przychodzić – deklaruje jedna z mieszkanek ulicy Nadrzecznej, wchodzącej w skład tzw. trójkąta bermudzkiego - jednego z najniebezpieczniejszych rejonów w Koninie.
Mundurowych nie widać także w spokojniejszych dzielnicach miasta.
– Nie mam pojęcia, kim jest, co robi. Czy w ogóle mamy dzielnicowego u nas na osiedlu. Wydaje mi się, że nie mamy… Czasami byłby potrzebny. Mogłabym wyjąć telefon z kieszeni, zadzwonić szybko na komórkę, że tutaj coś się dzieje niebezpiecznego. On by już wiedział, co zrobić dalej – podkreśla jedna z mieszkanek miasta.
Dzielnicowy nie ma już telefonu
Problem w tym, że do dzielnicowego dodzwonić się już nie można. – W 2010 roku otrzymaliśmy do dyspozycji 38 aktywnych kart sim, do rozdysponowania wśród całego stanu Komendy Miejskiej Policji w Koninie. Niestety mniej niż w latach poprzednich. Telefony zostały rozdzielone pomiędzy wszystkie osoby funkcyjne, które muszą być w bezpośredniej dyspozycji pana komendanta miejskiego, w związku z czym dzielnicowi musieli zdać swoje telefony – tłumaczy rzecznik konińskiej policji Renata Purcel-Kalus.
Mieszkańcy mogą się kontaktować z kierownikiem rewiru dzielnicowego i to on może przekazać daną sprawę dalej dzielnicowemu. Telefon do niego znajduje się na stronie komendy miejskiej.
Dzielnicowy miał czuwać nad bezpieczeństwem swojej dzielnicy, miał być widoczny. Rolą dzielnicowego jest bycie wśród mieszkańców – musi być aktywny.
gs