Kontrowersje wokół płci sportowców

W 1966 roku niedoskonałe badania układu chromosomów zostały wprowadzone do świata lekkiej atletyki. Pierwszą ofiarą tej feralnej metody została polska sprinterka Ewa Kłobukowska, której odebrano rekord świata w biegu na 100 metrów. Okazało się, że jej statut płciowy nie został ‘’określony’’. MKOL wycofał się z tych badań w latach dziewięćdziesiątych.
Inną polską reprezentantką była Stanisława Walasiewicz, znana również jako Stella Walsh.
- Po tragicznej śmierci, ciało Walasiewicz zostało poddane sekcji zwłok. Badania genetyczne wykazały w jej organizmie chromosom "Y" (determinuje on u człowieka płeć męską - przyp. red.) – powiedział w radiowej Jedynce, Tomasz Kowalczyk, redaktor sportowy Polskiego Radia.
MKOL oraz Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych długo debatowało nad odebraniem medali sprinterce. Ostatecznie żadna z instytucji nie podjęła oficjalnej decyzji w tej sprawie. Ostatni głośny przypadek to rok 2009 i sprawa reprezentantki RPA Caster Semenyi, która po serii upokarzających badań, w końcu została dopuszczona do zawodów jako kobieta.
Na kartach historii sportu zapisali się sportowcy NRD, którzy zostali poddani tzw. planowi ‘’14.25’’. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, m.in. Karen Konig i Kornelia Ender, pływaczki, które dominowały na światowych basenach zostały nieświadomie poddane terapiom hormonalnym. Jednak najgłośniejszym przypadkiem była historia kulomiotki Hedi Kriger, która obecnie nazywa się Andreas Kriger i jest mężczyzną.
- W połowie lat dziewięćdziesiątych przeszła operację zmiany płci. Jako dziewczynka, także była faszerowana męskimi hormonami. W konsekwencji doprowadziło to do poważnych zmian w jej organizmie – powiedział Wojciech Szymański, korespondent Polskiego Radia w Berlinie.
Zapraszamy do zapoznania się z całym materiałem.
Przygotowała Karolina Rożej.