- Twórczość mamy przechodzi w lepsze ręce - powiedziała Agata Passent, córka słynne poetki. Najstarszym obiektem w zbiorze jest dziennik, w którym pierwszy wpis pojawia się 27 grudnia 1945 roku. Agnieszka Osiecka miała wówczas 9 lat. W zbiorze znajdują się także dokumenty, m.in. świadectwo urodzenia i świadectwa szkolne. - To jest niemal pełne archiwum - powiedział dyrektor Biblioteki Narodowej Tomasz Makowski.
Magda Umer była świadkiem ostatnich miesięcy życia Agnieszki Osieckiej.Jak mówi, codziennym zajęciem poetki było wyrzucanie z szuflad fotografii, notatek, albumów i rękopisów. - Ona mówiła, że boi się tych szuflad i nie wie, jak zrobić z nimi porządek. I nagle ten czas nastał. Wielka to chwila - powiedziała Umer.
Magdalena Nosal z Fundacji Okularnicy archiwizowała zbiory poetki przez 5 lat. - Nie ma teraz najmniejszego problemu, żeby znaleźć nawet najmniejsze formy literackie - powiedziała.
Jedna ze skrzyń ze zbiorami poetki zostanie otwarta dopiero za 10 lata - znajdują się w niej listy i pamiątki osób, które wciąż żyją.
Dokumenty, podczas uroczystości przekazania Archiwum Agnieszki Osieckiej Bibliotece Narodowej.
Cyfrowa wersja rękopisów i pamiątek po Agnieszce Osieckiej jest dostępna w internecie na stronie www.archiwumagnieszkiosieckiej.pl.
Posłuchaj audycji Krzysztofa Horwata.
to