Zawrotna kariera
– Była to osobowość zupełnie niepasująca do amerykańskich tradycji – mówił prof. Piotr Wieczorkiewicz w aud. Sławomira Szofa "Postacie XX wieku". – Syn generała, prymus Akademii Wojskowej w West Point, który został przed I wojną światową adiutantem prezydenta Theodora Roosevelta.
Służył w I wojnie światowej na froncie francuskim w ramach korpusu gen. Johna Pershinga. Później został szefem obrony terytorialnej Filipin. W wieku 38 lat był najmłodszym generałem i dowódcą dywizji w amerykańskiej armii.
Nietypowy generał
Po zakończeniu wojny został mianowany komendantem West Point, gdzie wprowadził po raz pierwszy w historii cywilnych nauczycieli.
Jak wspominał prof. Wieczorkiewicz gen. MacArthur był na ogół uwielbiany przez swoich podwładnych, jednak jego "wschodni" styl bycia wielu do niego zniechęcał.
– Otaczał się luksusem, przepychem i bardzo to lubił – przypominał gość audycji. – Był człowiekiem dalekim od typowego ascetycznego amerykańskiego generała. Bardzo ciekawa, bujna osobowość.
Wojna o Filipiny
W 1935 roku został oddelegowany by dowodzić wojskami amerykańskimi na Filipinach w konflikcie z Japonią. Generał nie zdołał jednak powstrzymać japońskiej ofensywy. Na osobisty rozkaz prezydenta USA musiał opuścić Filipiny i ewakuować się do Australii.
Na Filipiny miał jeszcze powrócić, co sam obiecał swoim żołnierzom wypowiadając słynne słowa: "I shall return!" ("Wrócę!"). Do końca życia męczyły go jednak wyrzuty sumienia, gdyż Japończycy po jego wyjeździe zamordowali 10 tys. Amerykanów.
– Na Filipinach w momencie ataku japońskiego dowodził źle – zaznaczał prof. Wieczorkiewicz. – Trudno tam może było dowodzić dobrze, ale MacArthur robi mnóstwo zasadniczych błędów. Walczył jednak do końca.
26:39 Douglas MacArtur.mp3 O generale Douglasie MacArturze i wojnie na Pacyfiku mówił prof. Paweł Wieczorkiewicz, aud. Sławomira Szofa z cyklu "Postacie XX wieku". (PR, 16.12.2001)
Na zdjęciu: Gen. Douglas MacArthur ze swoją słynną fajką w charakterystycznej pozie z dłońmi opartymi na biodrach, Filipiny (2.08.1945), źr. Rząd Federalny USA, Wikipedia/dp
W latach 1942-1945 był dowódcą wszystkich sił alianckich na obszarze południowo-wschodniego Pacyfiku. Pod jego wodzą USA powoli przejmowały przewagę w konflikcie. Taktyka "żabiego skoku", czyli systematycznego wypierania wroga przyniosła oczekiwany skutek. Po dwóch latach siły amerykańskie pod jego dowództwem wyzwoliły Filipiny.
– Nastał pokój po straszliwej wojnie i odtąd musimy chronić świat przed podobną groźbą – mówił gen. Douglas MacArtur podczas podpisania aktu kapitulacji Japonii. – Zwyciężyła nasza determinacja i jedność wysiłków.
Bohater czy nie?
– MacArthur, który twierdził: "Wojna tak, ale nie za wszelką cenę, wojna najmniejszym kosztem", miał powody żeby być uważany przez Amerykanów za narodowego bohatera, był nim – zaznaczał prof. Paweł Wieczorkiewicz.
Gdy w 1950 roku Korea Północna zaatakowała Południową gen. MacArthur stanął na czele oddziałów ONZ. Kiedy sytuacja na froncie była już stabilna prezydent Harry Truman zarządził rozpoczęcie negocjacji kończących konflikt. Generał MacArthur przeciwstawił się decyzji prezydenta, a ten w konsekwencji zdymisjonował go.
Nie mniej jednak, po powrocie do kraju Douglas MacArthur był owacyjnie witany przez Amerykanów. Opinia publiczna, która uważała go za bohatera, spodziewała się nawet, że będzie kandydował na prezydenta w 1952 roku. Kulisy dymisji położyły się jednak cieniem na karierze bohatera armii Stanów Zjednoczonych.
Posłuchaj audycji i poznaj historię wielkiego indywidualisty i charyzmatycznego generała Douglasa MacArthura.
mb/im