2 lutego 1556 urodził się Michał Sędziwój, alchemik, lekarz i naukowiec.
Sędziwój studiował na Akademii Krakowskiej. Na przełomie XVI i XVII wieku, kiedy żył i działał alchemik, związki między nauką, teologią i magią były bardzo mocne. Wyrazem takiej mentalności była alchemia, której celami była przemiana metali nieszlachetnych w złoto i wynalezienie leku na wszystkie choroby - panaceum.
- Chodziło o przemianę człowieka. Ołów przemieniany w złoto symbolizował człowieka upadłego, który ma zostać podniesiony ze swojego upadku, czyli przemieniony. (…) Chrześcijaństwo kościelne chciało zbawić duszę ludzką, a alchemicy szli dalej: chcieli zbawić także ciało - wyjaśniał antropozof, prof. Jerzy Prokopiuk w audycji Barbary Schabowskiej z cyklu "Spotkania po zmroku".
29:36 Dwojka Spotkania po zmroku 7.08.2015.mp3 O Michale Sędziwoju i alchemii Barbara Schabowska rozmawiała z Rafałem Prinke i Jerzym Prokopiukiem w audycji z cyklu "Spotkania po zmroku". (PR, 7.08.2015)
Na zdjęciu: Michał Sędziwój, autor Łuszczkiewicz, źr. Wikimedia Commons/dp
Agent Jego Królewskiej Mości
Sędziwój zyskał sławę człowieka posiadającego wielką wiedzę tajemną. Dzięki temu stał się zaufanym człowiekiem króla Zygmunta III Wazy. Od 1600 roku piastował godność sekretarza królewskiego. Podobnie, jak John Dee, słynny alchemik i agent królowej Elżbiety I, Sędziwój wykonywał misje dyplomatyczne dla monarchy.
Powszechnie uważano, że dokonał transmutacji, czyli przemiany metali nieszlachetnych w złoto. Świadkiem tego zdarzenia był sam cesarz Rudolf II. Niestety, domniemany kamień filozoficzny Sędziwoja został mu skradziony w Pradze.
07:01 michał sędziwój - najsłynniejszy alchemik ___1259_02_iv_tr_0-0_1080247008b21bd9[00].mp3 Michał Sędziwój - najsłynniejszy alchemik - audycja Andrzeja Sowy i Wojciecha Dmochowskiego z cyklu "Kronika niezwykłych Polaków". (PR, 12.04.2002)
Odkrywca tlenu
O ile doniesienia o tej umiejętności Polaka można włożyć między bajki, to jego rozważania na temat tego, że w powietrzu znajduje się życiodajny składnik, uważa się za pierwsze wzmianki o istnieniu tlenu. Sędziwój słusznie twierdził też, że ta niezwykła substancja znajduje się w stanie stałym w saletrze, w czym upatrywał jej łatwopalne właściwości.
Dokładna data śmierci Sędziwoja nie jest znana. Pewne jest to, że zmarł w 1636 roku. Sto lat później nadeszła epoka, która przyniosła kres alchemii - oświecenie.
bm