Bitwa pod Rarańczą - przebić się do wolności

II Brygada Legionów została we wrześniu 1916 roku wcielona do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po akcie 5 listopada jego dowództwo zostało przekazane przez Austriaków Niemcom. Po kryzysie przysięgowym PKP wrócił pod komendę austro-węgierską i jego żołnierze bili się z Rosjanami na Bukowinie.

Z biegiem czasu walki traciły na intensywności. Rewolucyjny ferment rozkładał armię rosyjską i państwa centralne zdecydowały się na pertraktacje pokojowe z bolszewikami. Brak kompromisu doprowadził do chęci ugody z Ukraińską Republiką Ludową. Porozumienie usankcjonował pokój brzeski z 9 lutego 1918 roku. Na jego mocy URL otrzymywała Chełmszczyznę i część Podlasia, czyli ziemie etnicznie i historycznie przynależne Polsce. Zostało to odebrane jako policzek wobec Polaków walczących u boku wojsk państw centralnych.

To wywołało bunt Polskiego Korpusu Posiłkowego. Jego żołnierze pod dowództwem gen. Józefa Hallera stoczyli bitwę z Austriakami i przebili się przez front w kierunku formującego się II Korpusu Polskiego w Rosji.

- Już przed wyruszeniem rozdałem każdemu pułkowi po kilka egzemplarzy "Trylogii" Sienkiewicza. Wszak mieliśmy iść tymi samymi szlakami – wspominał gen. Józef Haller.

Jak przebiegał szlak bojowy II Brygady Legionów Polskich? Posłuchaj wspomnień gen. Józefa Hallera o bitwie pod Rarańczą.

bm