Inicjatorem powstania majestatycznej budowli był król Nabuchodonozor II, który rządził Babilonią w latach 605-562 p.n.e. Brama oblicowana charakterystycznymi, pokrytymi niebieskim barwnikiem cegłami powstawała w trzech fazach. Jednak do tej pory naukowcy nie potrafili ustalić dokładnej daty kolejnych etapów budowy.
Dotychczas wiadomo było jedynie, że za budowę pierwszej fazy Bramy Isztar odpowiada Nabuchodonozor II, ponieważ na cegłach z tego okresu wyryte było jego imię. W świecie naukowym od dawna spierano się, kiedy powstały następne etapy. Niektórzy badacze podejrzewali nawet, że miało to miejsce po śmierci Nabuchodonozora II.
Badanie pola magnetycznego
Problemem tym zajął się międzynarodowy zespół badaczy z Niemiec, Włoch i Stanów Zjednoczonych. Naukowcy zwrócili uwagę, że dotychczasowe badania wykonywano za pomocą mało precyzyjnej metody radiowęglowej, która wyznacza szeroki przedział czasowy powstania badanego zabytku.
Badacze sięgnęli więc po nowoczesne metody. Pobrali próbki z pięciu cegieł, pochodzących z trzech faz budowy i zmierzyli ich pole magnetyczne. Sposób ten, nazywany datowaniem metodą archeomagnetyczną, pozwala określić dokładny wiek obiektu.
Późniejsza niż myślano
Zespół badaczy wyniki swoich najnowszych badań opublikował w czasopiśmie PLOS One. Wynika z nich, że wszystkie trzy etapy budowy Bramy Isztar dzieli niewielki odstęp czasu. Badacze potwierdzili, że zabytek w całości powstał za życia Nabuchodonozora II.
W opublikowanym badaniu naukowcy podkreślili, że brama budowana była w jednakowym stylu, a "faza II i III związane są z oryginalnym projektem i odzwierciedlają cały proces budowy, a nie późniejsze renowacje, które miały zmienić późniejszą konstrukcję".
Zdaniem naukowców analiza wszystkich próbek z Bramy Isztar pozwala ustalić, że budowa niezwykłego zabytku rozpoczęła się ok. 583 roku p.n.e., czyli trzy lata po zdobyciu Jerozolimy przez Nabuchodonozora II.
Dotychczas przypuszczano, że Brama Isztar powstała, by uczcić podbój miasta, jednak kilkuletni odstęp między zdobyciem Jerozolimy, a rozpoczęciem prac nad monumentalną budowlą pozwala naukowcom przypuszczać, że powód powstania zabytku może być inny.
***
Brama Isztar nie przetrwała w całości do naszych czasów. Jej zrekonstruowana z prawdziwych fragmentów wersja znajduje się obecnie w Muzeum Pergamońskim w Berlinie.
Live Science/National Geographic Polska/th