Pisarz na froncie
Urodził się 21 lipca 1899 roku. Był synem śpiewaczki operowej i lekarza-terapeuty swoje pierwsze próby literackie zamieszczał już w redagowanej przez siebie szkolnej gazetce. W czasie I wojny światowej starał się o wysłanie na front włoski. Po odrzuceniu jego kandydatury przez komisję zdrowotną pojechał tam jako członek Czerwonego Krzyża i był kierowcą karetki. W lipcu 1918 roku został ranny, przeszedł 12 operacji, podczas których wyjęto z jego ciała kilkaset odłamków. Rekonwalescencja w szpitalu trwała kilka miesięcy. Za bohaterstwo na placu boju dwukrotnie odznaczano go orderami.
28:13 ernest hemingway___1374_01_ii.mp3 Ernest Hemingway - audycja Hanny Bielawskiej z cyklu "Biografie niezwykłe" (3.07.2001 r.)
Po wojnie powrócił na kilka lat do Stanów Zjednoczonych, gdzie zajął się dziennikarstwem. Pod koniec 1921 roku wyjechał jako korespondent do Paryża, podróżował po Europie. Był dziennikarzem informacyjnym oraz reportażystą. Potem przyszła fascynacja Hiszpanią, gdzie w 1937 roku podczas wojny domowej pełnił funkcję korespondenta. Odwiedził Kubę, Afrykę, wrócił do Stanów i znów podróżował.
Reportaż literacki
Hemingway był pierwszym twórcą literackim, który w tak doskonały sposób połączył doświadczenie dziennikarskie z literaturą. Jednym z najlepszych przykładów jego oszczędnego, lapidarnego i bardzo trafnego stylu jest opowiadanie pt. "Stary człowiek i morze", za które pisarz w 1952 roku otrzymał literacką Nagrodę Pulitzera, a dwa lata później 28 października 1954 roku został laureatem Literackiej Nagrody Nobla.
Główne miejsce w jego twórczości, opartej w dużej mierze na materiale autobiograficznym, zajmują powieści: "Słońce też wschodzi", "Pożegnanie z bronią", "Mieć i nie mieć", "Komu bije dzwon". Hemingway jest też autorem wielu książek poświęconych polowaniom i pasjonującej go corridzie.
Nad własną legendą pracował wytrwale
Bardzo trudno jest w sposób jednoznaczny przedstawić postać Hemingwaya. Był on przede wszystkim twórcą własnego świata, ale nie w tym sensie, w jakim twórcą jest każdy pisarz, tworząc określoną wizję zawartą we własnym dziele. To był twórca i reżyser własnego życia. W zakresie tej reżyserii był czasami większym artystą niż w zakresie prozy.
Pragnął, by widziano go jako bohatera, herosa i robił wszystko, by tego rodzaju efekt wywołać. Według krytyka literackiego Wacława Sadkowskiego Hemingway był postacią idealnie nadającą się do plotek. - Sam je tworzył. Bardzo lubił tworzyć wokół siebie pewien nimb i legendę. Nad własną legendą pracował wytrwale – dodał krytyk.
Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach 2 lipca 1961 roku.
mk