Właśnie o takim sposobie korzystania z energii odnawialnej opowiada Markowi Borowcowi profesor Aleksander Stachel z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie:
profesor Aleksander Stachel: - To, co tutaj widzimy w laboratorium, to jest stanowisko umożliwiające wykorzystanie jednego z tych źródeł, czyli wykorzystanie ciepła zakumulowanego w wierzchnich warstwach ziemi, czyli stanowisko z pompą ciepła. Tutaj mówimy o wykorzystaniu energii ziemi zgromadzonych na głębokościach kilkudziesięciu, ewentualnie do dwustu metrów. To jest nic innego jak odwrócony czy wykorzystany obieg chłodziarki, którą każdy z nas zna. Popularnej lodówki. Z tym, że zadaniem lodówki jest obniżanie temperatury w tej przestrzeni, gdzie przechowujemy produkty wymagające niskiej temperatury, ale każdy wie, że na tylnej ściance lodówki istnieje wymiennik ciepła, taka kratownica, która oddaje ciepło i tam grzeje. Tu wykorzystujemy zasadę taką, że nas nie interesuje obniżenie temperatury, tej która w lodówce jest w zamrażalniku, tylko właśnie ta część ciepła, która jest wydzielana na zewnętrznej ściance, czyli grzanie przez tę lodówkę. Mamy więc pompę ciepła, która jest taką specyficzną formą, nazwijmy to, lodówki, mamy źródło ciepła, czyli ten nasz zamrażalnik lodówkowy w postaci gruntu, w którym umieszczone są odpowiednie rury. Na zewnątrz tego budynku, w ziemi na głębokość trzydziestu metrów są wmontowane dwa wymienniki. Jeden wykonany z rur polietylenowych w kształcie litery U, drugi, tak zwany wymiennik typu rura w rurze. One odbierają ciepło, przez ten układ rurociągów doprowadzają to ciepło, niskotemperaturowe, bo jakież tam są temperatury, rzędu, powiedzmy: pięciu, siedmiu, ośmiu czy kilkunastu stopni, plus w stosunku, powiedzmy, do naszych potrzeb jest to wyjątkowo niewiele. Pompa ciepła transformuje to niskotemperaturowe ciepło na wyższy poziom temperatur. Po stronie wtórnej gdyby to stanowisko chodziło, ono jest w tej chwili wyłączone, bo jest po prostu ciepło, niestety, na zewnątrz, więc nie ma potrzeby dogrzewania pomieszczeń. Tutaj mielibyśmy temperaturę rzędu pięćdziesięciu-sześćdziesięciu kilku stopni.
To już wystarcza, żeby ogrzać na przykład nasz dom.
profesor Aleksander Stachel: - To już wystarcza, żeby to ciepło zawarte w tym czynniku o wysokiej temperaturze, przekazać do wody, która zasila nasze kaloryfery w mieszkaniu.
Ile kosztowałaby taka instalacja, gdybyśmy zainstalowali ją w domku jednorodzinnym?
profesor Aleksander Stachel: - Energię ziemi będziemy mieli za darmo. Musimy zapłacić za energię elektryczną, ale końcowy uzysk po tej stronie wtórnej, tam, gdzie już ogrzewamy mieszkanie, jest taki, że na jedną jednostkę energii elektrycznej pozyskujemy trzy do czterech jednostek energii pochodzącej z ziemi i to tej darmowej. Czyli tak, jakbyśmy ogrzewali mieszkanie jedną czwartą czy jedną piątą ceny energii elektrycznej.