- Bez względu na miejsce urodzenia, na miejsce pobytu, jakiegoś dnia czy roku zaczyna się tęsknić za Prowansją, tak jak się tęskni za szczęśliwym dniem dzieciństwa. Dzieje się tak chyba dlatego, że Prowansja jak Rzym, jak Grecja, jak ziemia proroków Starego Testamentu, to nasze dziedzictwo, nasza niewinność. To są nasze bajkowe ojczyzny. Wracamy tam do naszych korzeni, do źródeł naszej tożsamości. Gdy o tym myślę, wydaje mi się, że każdy z nas w pewnej mierze jest Prowansalczykiem, bo jest się po prostu Europejczykiem. To się dziedziczy. Jest w tym jakiś czynnik metafizyczny - mówił w Dwójce prof. Adam Wodnicki. – Jest to nawet rodzaj przeznaczenia – dodał.
- Mamy do Prowansji takie samo prawo jak ci, którzy się tam urodzili. Statystycy przekonują nas, że wszyscy w Europie jesteśmy w jakiś sposób spokrewnieni ze sobą i to już w jedenastym pokoleniu. Ale dlaczego akurat Prowansja? Od tylu lat się zastanawiam i przyznam, że nie umiem do końca znaleźć odpowiedzi na to pytanie… - mówił autor książki o Prowansji.
- Odkryłem ją wiele lat temu i przez 20 lat spędzałem tam po kilka miesięcy. Gdy pojawiłem się w tym roku w Arles, zdawało mi się, że zabłąkałem się do już raz prześnionego snu. Chodziłem tam po własnych śladach, siadałem przy tych samych kawiarnianych stolikach. Przez cały czas miałem wrażenie, że czas, który się tam toczy, upływa zupełnie inaczej. Waha się, przystaje, wraca, znowu rusza. Ten czas nie biegnie linearnie, a tak jak Grecy to sobie dawniej wyobrażali – kołem - opowiadał prof. Wodnicki.
Zapraszamy do słuchania całej audycji Witolda Malesy z udziałem prof. Adama Wodnickiego o jego najnowszej książce o Prowansji, której tematem jest zauroczenie tą częścią Francji. Tematem książki są wędrówki po krainie wina i lawendy, a także związki tego regionu z literaturą, ze sztuką i z muzyką.
(sm)