Eric-Emmanuel Schmitt: Bóg u Zygmunta Freuda?

Eric Emmanuel Schmitt, trzykrotny laureat Nagrody im. Moliera, jest autorem bardzo popularnym w Polsce – zarówno jako prozaik, jak i dramaturg. Krytycy wyżej cenią jednak jego dramaturgię niż powieści. Ten filozof z wykształcenia porwał się też na przygodę z filmem, ekranizując własną prozę: "Oskara i panią Różę". Twórczość Schmitta tłumaczona jest na wiele języków, jest on swoistym fenomenem popularności.
Sztuka pt. "Gość" (z tomu "Intrygantki", wydanego niedawno przez Wydawnictwo Znak) przyniosła mu światową sławę. Rzecz dzieje się w Wiedniu, jest już po anszlusie Austrii. Stary, schorowany Zygmunt Freud waha się, czy wyjechać do Ameryki, czy nie. Jego córka opowiada się za wyjazdem, ale Freud nie bardzo chce opuścić swoją dalszą rodzinę i przyjaciół.
Pewnego dnia, gdy córka zostaje zabrana na gestapo celem przesłuchania, Freuda odwiedza tajemnicza postać. Kim jest ów gość? Jesteśmy jako odbiorcy trzymani w niepewności: czy to człowiek psychicznie chory czy... Bóg. Wymiana poglądów między Freudem a Nieznajomym to frapujący pojedynek na racje, argumenty i słowa...
W Dwójkowej audycji z cyklu "Świat na scenie – o dramaturgii współczesnej" przypomniano, że w Polsce nazwisko Schmitta nabrało rozgłosu 15 lat temu, kiedy Teatr Telewizji zaprezentował jego sztukę "Wariacje enigmatyczne”. Wkrótce potem na sceny teatrów dramatycznych weszły nie tylko "Wariacje…”, lecz także inne utwory dramatyczne Schmitta, a także – zaadaptowane na potrzeby sceny – jego powieści i opowiadania. Prowadząca audycję Iwona Malinowska i krytyk teatralny Janusz Majcherek omówili przede wszystkim niejednoznaczną historię sztuki "Gość". Jak stwierdzono, Schmitt inteligentnie i złośliwie mówi o sprawach ostatecznych…
Zapraszamy do wysłuchania obszernych fragmentów audycji.