W 1940 roku Witold Pilecki dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do Auschwitz, by zdobyć informacje o obozie zagłady. Po ucieczce z obozu walczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie działał w antykomunistycznym podziemiu niepodległościowym.
– Jego ujęcie i postawienie przed sądem miało dla komunistów duże znaczenie. Chcieli oni bowiem wykazać, że polskie władze emigracyjne wysyłają do polski szpiegów, którzy przeszkadzają w budowie „Polski Ludowej” – mówił prof. Krzysztof Szwagrzyk. – Dla komunistów rtm. Pilecki był człowiekiem, który przyjechał z Zachodu, który został uznany za jeden z symboli podporządkowania władzom emigracyjnym – dodawał wiceszef IPN.
Rotmistrz Pilecki podczas śledztwa był torturowany, a głównym zarzutem, który mu stawiano, było właśnie szpiegostwo. Jednak wyrok śmierci na rotmistrza zapadł już w siedzibie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. – Sędziowie tylko ten wyrok potwierdzili – podkreślał prof. Krzysztof Szwagrzyk.
Witold Pilecki został stracony 25 maja w więzieniu na Rakowieckiej, na warszawskim Mokotowie, a następnie pogrzebany w bezimiennej mogile. Do dziś nie udało się zidentyfikować jego szczątków, choć jak zapewnia prof. Szwagrzyk, to tylko kwestia czasu. Wiceprezes IPN, który kieruje pracami poszukiwawczymi ofiar terroru, uważa, że szczątki rotmistrza Pileckiego zostały odnalezione w Kwaterze „Ł” Wojskowego Cmentarza na Powązkach i teraz pozostaje oczekiwanie na wyniki badań genetycznych, potwierdzających ten fakt.
Wyrok skazujący Witolda Pileckiego został unieważniony w 1990 roku przez Sąd Najwyższy. W 2006 roku rotmistrz został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego, w 2013 roku – awansowany do stopnia pułkownika.
Więcej w rozmowie Witolda Banacha.
Polskie Radio 24/IAR/zz
__________________
Data emisji: 15.03.18
Godzina emisji: 18.20