Maksymilian Rigamonti w ciągu pięciu ostatnich lat wracał Wołyniu kilkanaście razy. Przy robieniu fotografii zdecydował się na czarno-biały film i analogowy, stary średnioformatowy aparat, podobny do tych, którymi dokumentowano Rzeź Wołyńską.
Maksymilian fotografował miejsca, w których kilkadziesiąt lat temu były polskie wsie, a w nich domy, szkoły, targi i kościoły. Magdalena Rigamonti rozmawiała z Ukraińcami, którzy pamiętają tamte wydarzenia, z ich dziećmi, wnukami, a także z ukraińskimi historykami i polskimi archeologami.
- O Wołyniu wszystko zostało już napisane, policzone, zlokalizowane. Tymczasem Wołynia nie możemy sobie wyobrazić, czasem też nie wiemy gdzie leży – podkreślił Maksymilian Rigamonti.
Jak wspominała z kolei Magdalena Rigamonti, w Wołyniu najdotkliwsza jest dziś wszechobecna pustka. - Nawet gdy trafia się do ukraińskich wsi i próbuje się rozmawiać z ludźmi to widać, że ta pustka ich wypełnia. Oni wiedzą co tam się stało. Niektórzy pamiętają, niektórzy tylko o tym słyszeli. Ta pustka wielkiej tragedii ich dotknęła, ziemia pamięta te wydarzenia, jest też pamięć genów, która przechodzi z pokolenia na pokolenie i jest przeogromna i rozchodzi się na cały Wołyń – mówiła Rigamonti.
Od lutego 1943 do lutego 1945 na terenie byłego województwa wołyńskiego II RP doszło do tzw. Rzezi Wołyńskiej - zbrodni dokonanej przez nacjonalistów ukraińskich, przy wsparciu miejscowej ludności ukraińskiej, wobec mniejszości polskiej.
Więcej w całej rozmowie.
Gospodarzem audycji był Krzysztof Grzybowski.
Polskie Radio 24/pr
____________________
Data emisji: 2.04.18
Godzina emisji: 16:27