Jak sugerują badacze, taki subtelny sygnał może pomóc przewidzieć czyjeś intencje albo porozumieć się z osobami sparaliżowanymi lub z uszkodzeniami mózgu.
Wiadomo, że źrenice stają się szersze gdy robi się ciemno i w sytuacjach stresowych. Wiąże się to z uwolnieniem hormonu – noradrenaliny. Ponieważ u zwierząt noradrenalina powiązana jest z pamięcią i podejmowaniem decyzji, jedna z badaczek postanowiła sprawdzić, czy ten hormon ma jakiś udział w procesach poznawczych człowieka.
Eksperyment wyglądał następująco. Ochotnicy mieli nacisnąć na moniorze 5 dowolnych przycisków, przytrzymując każdy przez 2 sekundy. Po naciśnięciu ostatniego powinni wybrać spośród nich ten, na który się zdecydowali. Urządzenie, które śledziło ich oczy utrwaliło, że źrenice biorących udział w badaniu były najszersze przez te 2 sekundy, kiedy podejmowali decyzję. Ostatecznie naukowcy byli w stanie przewidzieć z prawdopodobieństwem 62 do 100 procent (zależnie od badanego), który z przycisków zostanie wybrany, tylko i wyłącznie na podstawie rozszerzenia się źrenic.
Badaniem kierowała Olivia Carters z uniwersytetu w Melbourne w Australii, opublikowano je w czasopiśmie „Frontiers of Neuroscience”.
Cementowanie decyzji
Wcześniej w 2008 roku zespół Carter robił innego rodzaju badania. Zaobserwowano wtedy, że źrenice ludzkie poszerzają się, kiedy uświadamiają sobie różne sposoby postrzegania złudzeń optycznych. Dlatego Carter uważa, że noradrenalina nie tyle uruchamia proces decydowania, co cementuje decyzję, ku której się przybliżamy.
Według Stevena Laureya z Uniwerystetu w Liege, który szuka sposobów na komunikację z ludźmi dotkniętych paraliżem lub uszkodzeniem mózgu, śledzenie oczu może okazać się przydatne. Z jego badań wynika, że podczas wyświetlania testu na ekranie, po rozszerzaniu się żrenic można było poznać, którą odpowiedź wybrał badany.
Pojawiają się też głosy, że interpretacja Carter nie jest właściwa, a poszerzanie się źrenić może wiązać się z podekscytowaniem.
ag, physorg.com